มื้อนั้นใจฮ้อนเกินไป คิดว่าเจ้าของถูกทุกอย่าง บ่เหนียวรั้ง เจ้าบ่ง้อกะบ่งึดคือกัน
เก่งได้บ่พอคราว กะเริ่มหงอยเหงาบ่มีเจ้าเคียง อยากเอาชนะอยากเถียง ก็เหลือเพียงคิดฮอดเท่านั้น
อยากฮู้เจ้าอยู่จังใด๋ เซาเคียดอ้ายไป่น้อตาหวาน บ่เห็นหน้าเจ้า นาน นาน ทรมานใจ
*ที่แท้อ้ายแคร์เจ้าที่สุดเลย ขอโทษที่เคยวู่วาม ตามอารมณ์เกินไป วันนี้พิสูจน์แน่ชัด ว่าขาดเจ้าแล้วไปต่อบ่ได้
กลับมาฮักอ้ายคือเก่าได้บ่
บัดใด๋อ้ายฮักเจ้าแฮง ขอคำแพงโปรดให้อภัย เคยเว้าให้เจ้าเสียใจ ให้โอกาสอ้ายแก้ตัวแหน่เน๊าะ
แพ้ชนะบ่สนใจ ขอเพียงอ้ายมีเจ้ากะพอ ฮู้บ่อ้ายแคร์เจ้าที่สุดเลย
(ซ้ำ *)