คอร์ด Shonichi วันแรก BNK48 | เนื้อเพลง Shonichi วันแรก BNK48 | Chord Shonichi วันแรก BNK48
เนื้อเพลง Shonichi วันแรก BNK48
ฉันรักที่จะยืนอยู่ตรงนี้ ตกหลุมรักกับเวที ท่ามกลางเสียงเชียร์
และการปรบมือเหล่านั้น ที่มีให้ฉันทุกอย่างคือความเร่าร้อน
ต้องซ้อมต้องยากลำบากเพียงใด กว่าฉันจะได้ก้าวผ่านกำแพงนี้ไป
จนถึงนาทีที่ฝัน เมื่อผ้าม่านนั้นเปิดให้ฉันแสดง
เป็นคนเต้นไม่เป็น คนเดียวที่ไม่ทัน
ร้องไห้ตอนกลับบ้าน ซ้อมอยู่อย่างนั้นตั้งกี่ครั้ง
ร้องเพลงไม่เอาไหน ทำไม่ได้ดั่งใจ
ในบางวันก็สูญเสียทุกความมั่นใจไปมากมาย
คนอื่นๆ เมื่อมองไปเมื่อไหร่ ก็ดูจะเปล่งประกายกว่าฉัน
ความฝันต้องเกิดหยาดเหงื่อจึงได้มา
ใช้เวลาและค่อยเป็นค่อยไป ดอกไม้จึงบาน
คำว่าพยายาม ไม่เคยทำร้ายซักคนที่ตั้งใจ
ความฝันเท่ากับหยาดเหงื่อรินรดไป
เพื่อให้เหล่าเมล็ดพันธุ์นั้นเติบโตและสูงใหญ่
และคงต้องมีซักวัน จะได้ดังใจสมปรารถนา
ไฟบนเวทีและสปอร์ตไลท์ เปลี่ยนค่ำคืนที่มืดลงไป
ให้โลกทั้งใบ คืนมาสู่ความสดใส เหมือนแสงอาทิตย์สว่างในใจของฉัน
รุ่นพี่สร้างไว้ได้ดีแค่ไหน แต่ฉันก็จะสร้างสิ่งใหม่ให้ดียิ่งกว่า
ด้วยโชว์ที่สะดุดตา และได้ชื่อว่าเป็นโชว์ของฉันเอง
วันที่ต้องหยุดพัก เพราะร่างกายรับไม่ไหว
วันที่ต้องเจ็บใจ จนแอบไปสะอื้นกี่ครั้ง
ไปโรงเรียนอยู่แล้ว ซ้อมก็ยังต้องไป
ภาระในจิตใจเริ่มจะหนักเกินไปทุกๆวัน
แล้วจู่ๆ เสียงก้องในใจ อังกอร์จากใครกำลังเรียกฉัน
ความฝันเริ่มจากหยาดเหงื่อและน้ำตา
เหมือนยิ้มจากดอกไม้ที่งดงามยามที่ฝนซา
ที่บานไม่โรยรา เพราะมีวันนี้ด้วยความพยายาม
ความฝันนั้นเป็นบ่อเกิดแห่งน้ำตา
ที่ไม่เคยจะยอมแพ้ต่อเภทภัย ลมฝนกระหน่ำ
จากคำวิงวอนทุกอย่าง จะส่งให้บนฟ้าได้รับรู้
เต้นกันสุดชีวิต ทุ่มเทลงไป
ร้องกันสุดชีวิต สื่อด้วยหัวใจ
เพราะรักจริงใช่ไหม จงอย่าลืมมัน
ใส่ลงไปทุกอย่าง มีแรงเท่าไหร่ โอ…
ความฝันต้องเกิดหยาดเหงื่อจึงได้มา
ใช้เวลาและค่อยเป็นค่อยไป ดอกไม้จึงบาน
คำว่าพยายาม ไม่เคยทำร้ายซักคนที่ตั้งใจ
ความฝันเท่ากับหยาดเหงื่อรินรดไป
เพื่อให้เหล่าเมล็ดพันธุ์นั้นเติบโตและสูงใหญ่
และคงต้องมีซักวัน จะได้ดังใจสมปรารถนา
และการปรบมือเหล่านั้น ที่มีให้ฉันทุกอย่างคือความเร่าร้อน
ต้องซ้อมต้องยากลำบากเพียงใด กว่าฉันจะได้ก้าวผ่านกำแพงนี้ไป
จนถึงนาทีที่ฝัน เมื่อผ้าม่านนั้นเปิดให้ฉันแสดง
เป็นคนเต้นไม่เป็น คนเดียวที่ไม่ทัน
ร้องไห้ตอนกลับบ้าน ซ้อมอยู่อย่างนั้นตั้งกี่ครั้ง
ร้องเพลงไม่เอาไหน ทำไม่ได้ดั่งใจ
ในบางวันก็สูญเสียทุกความมั่นใจไปมากมาย
คนอื่นๆ เมื่อมองไปเมื่อไหร่ ก็ดูจะเปล่งประกายกว่าฉัน
ความฝันต้องเกิดหยาดเหงื่อจึงได้มา
ใช้เวลาและค่อยเป็นค่อยไป ดอกไม้จึงบาน
คำว่าพยายาม ไม่เคยทำร้ายซักคนที่ตั้งใจ
ความฝันเท่ากับหยาดเหงื่อรินรดไป
เพื่อให้เหล่าเมล็ดพันธุ์นั้นเติบโตและสูงใหญ่
และคงต้องมีซักวัน จะได้ดังใจสมปรารถนา
ไฟบนเวทีและสปอร์ตไลท์ เปลี่ยนค่ำคืนที่มืดลงไป
ให้โลกทั้งใบ คืนมาสู่ความสดใส เหมือนแสงอาทิตย์สว่างในใจของฉัน
รุ่นพี่สร้างไว้ได้ดีแค่ไหน แต่ฉันก็จะสร้างสิ่งใหม่ให้ดียิ่งกว่า
ด้วยโชว์ที่สะดุดตา และได้ชื่อว่าเป็นโชว์ของฉันเอง
วันที่ต้องหยุดพัก เพราะร่างกายรับไม่ไหว
วันที่ต้องเจ็บใจ จนแอบไปสะอื้นกี่ครั้ง
ไปโรงเรียนอยู่แล้ว ซ้อมก็ยังต้องไป
ภาระในจิตใจเริ่มจะหนักเกินไปทุกๆวัน
แล้วจู่ๆ เสียงก้องในใจ อังกอร์จากใครกำลังเรียกฉัน
ความฝันเริ่มจากหยาดเหงื่อและน้ำตา
เหมือนยิ้มจากดอกไม้ที่งดงามยามที่ฝนซา
ที่บานไม่โรยรา เพราะมีวันนี้ด้วยความพยายาม
ความฝันนั้นเป็นบ่อเกิดแห่งน้ำตา
ที่ไม่เคยจะยอมแพ้ต่อเภทภัย ลมฝนกระหน่ำ
จากคำวิงวอนทุกอย่าง จะส่งให้บนฟ้าได้รับรู้
เต้นกันสุดชีวิต ทุ่มเทลงไป
ร้องกันสุดชีวิต สื่อด้วยหัวใจ
เพราะรักจริงใช่ไหม จงอย่าลืมมัน
ใส่ลงไปทุกอย่าง มีแรงเท่าไหร่ โอ…
ความฝันต้องเกิดหยาดเหงื่อจึงได้มา
ใช้เวลาและค่อยเป็นค่อยไป ดอกไม้จึงบาน
คำว่าพยายาม ไม่เคยทำร้ายซักคนที่ตั้งใจ
ความฝันเท่ากับหยาดเหงื่อรินรดไป
เพื่อให้เหล่าเมล็ดพันธุ์นั้นเติบโตและสูงใหญ่
และคงต้องมีซักวัน จะได้ดังใจสมปรารถนา