คอร์ด Understand on the Street EP$ON Feat. | เนื้อเพลง Understand on the Street EP$ON Feat. | Chord Understand on the Street EP$ON Feat.
""
เนื้อเพลง Understand on the Street EP$ON Feat.
มองซ้ายมองขวาตอนเดิน เห็นแต่สังคมก้มหน้า ละมองตัวไม่มองใจ ยึดติดสังคมร่มผ้า
บางคนทำผิดไป ติดในสังคมปล้นฆ่า ทำเอาบางคนดันติดใจ ไม่สนสังคมต้นหญ้า
สังคมที่ทำเราบ้ากัน กลายเป็นการเมืองเป็นสิ่งที่มันไม่น่าฟัง
ตรรกะการกระทำนายกที่พึงทำเป็นประจำ ต้องอุดหู ต้องประหยัดเป็นประจำ ต้องถนัดจัดๆเป็นอนันต์
ชีวิตในวันพรุ่งนี้ไม่มีอะไรจะเป็นประกัน เลย
นั่งมองไปบนถนน การจราจรพลุกพล่าน แห่งกรุงเทพชีวิตดีๆ ที่ลงตัวในทุกด้าน
มองคุณภาพชีวิตละท้อใจจนฟุ้งซ่าน ได้แต่กอดใจตัวเองแล้วบอกใจให้ลุกข้าม ไป
อย่ากลัวอะไรที่คนเขาบอกว่าห้ามไป สิ่งที่ควรทำคือห้ามใจ ทำตัวเป็นน้ำคอยห้ามไฟ
และไม่ได้สักแต่พล่ามไป คำพูดมันอาจไปฆ่าใคร
ชีวิตไม่อาจชล่าใจ ไม่รู้พรุ่งนี้เหรียญจะออกมาหน้าใด
โย่ว ตื่นจากวิมานจากนิทรา ออกมาย่างเท้าตอน21นาฬิกา
เป็นเวลาที่กูรวมชีวิตเข้ากับขเบ็ดยามวิกาล และบางเสต็ป กูยังต้องเหน็บความรู้สึกลงบนชิ้นงาน แทนที่จะตวัดขาเตะ ให้มันชิดข่าง เก็บหลายๆสิ่งที่ชีวิตนี้ กูคิดทำ
นำหลายๆอย่างออกมาสื่อด้วยการspitคำ และกูยังจำทุกmessageที่มันกระซิบดัง
ว่าถึงแม้สังคมจะพัง มันก็ไม่มีใครซักคนจะคิดฟัง
ความเหี้ยมมาประดับเทียบ กับสังคมที่ใครเตี้ยต้องสดับฟัง
คำจากผู้นำที่ในสมองมีคำสั่งเพียบ มันเลยกลายเป็นกรงกำทำให้ที่นี่เป็นตราบาป
จนบางคนต้องยอมเดี้ยง ยอมสงัดเงียบ ใช่ มันอาจดูสวยเพราะคำศัพท์
แต่ว่าในขณะที่ยมบาลกำลังกวักเรียก ภาพที่เพ่งมองด้วยตา มันคงไม่สวยเหมือนบางฉาก
ติดในระบอบมีระเบียบบอกห้าม ต้องเดินตามระบบห้ามมีใครออกหน้า ว่า
โดนกำหนดไม่มีสิทธิ์บอกอ้าง ใช่ เราโดนกันหมดไม่มีสิทธิ์บอกว่า ไม่
ข้าไม่กล้าพอ ต้องก้มหน้าก้มตาบนกฏที่บ้าบอ ทำไมคนบ้าทำท่าไม่บ้ายอ
คนจิตปกติปิดหน้าปล้นห้างทอง ซะ แม่งฆ่ากันวันต่อวัน รถชนกันคันต่อคัน
ต้องเสียกำลังที่จะทำให้คนสู้ ทุกวันเป็นความเศร้า ทั้งๆที่ตอนเช้ามีแสงที่ส่องสว่าง
สาดเข้ามาจากแสงแดดยามตะวันรุ่ง ต้องคอยคำนึงพึงระวัง ความระแวงจากการกระทำ
ด้วยความรุนแรงที่ไม่ใช่แค่ การแสดง กูเลยต้องเลือกที่จะมาพูดไม่ใช่แค่พึมหรือว่าพำ
ทั้งหมดที่เล่าไปก็แค่อยากให้คุณลืมไปกับมัน yeah
yeah บางทีชีวิตคนเราต้องการความเรียบง่ายไม่เรียบยาก แต่บนถนนสายชีวิตไม่มีอะไรที่คนเขาบอกว่าเรียบราบ บางคนทะเลาะกันแล้วจอดรถมาเทียบข้าง พูดจาไม่ถูกคอโดน9มม.เข้าเปรี้ยงปร้าง
เดี้ยงยามสงับเงียบ บางขณะชีพจรระดับเรียบ ตามจังหวะสัจธรรมไม่อาจเลี่ยง ตามตรรกะ
ในขณะเวลาสังคมยังเหลี่ยมหัตถะ ไม่เที่ยงตามสัจจะ
แล้วใครเล่าจะเข้าใจ ที่เราเกิดมาไม่เท่ามัน ไม่เท่ากัน ไม่เท่าใคร คงเท่ากันแค่ตอนตาย
ไม่เถ้าไฟ ก็เน่าไป เพราะโชคชะตาไม่เข้าใคร อยากดื่มเหล้าให้เข้าไต เพราะเล่าไปแม่งก็เศร้า
ลงสลด ปลงจัด ทำงานมาเหนื่อยแทบตายเสือกไม่มีเท่าคนประจบคน กลับไม่ดีเท่าคมกระจกคน
หมัดมรสุมชีวิต ได้ตีเข้าตรงบรรจบลง มีเงินมีทองมากมายก่ายกอง กลับไม่ดีเท่าลมสงบลง yeah
บางคนทำผิดไป ติดในสังคมปล้นฆ่า ทำเอาบางคนดันติดใจ ไม่สนสังคมต้นหญ้า
สังคมที่ทำเราบ้ากัน กลายเป็นการเมืองเป็นสิ่งที่มันไม่น่าฟัง
ตรรกะการกระทำนายกที่พึงทำเป็นประจำ ต้องอุดหู ต้องประหยัดเป็นประจำ ต้องถนัดจัดๆเป็นอนันต์
ชีวิตในวันพรุ่งนี้ไม่มีอะไรจะเป็นประกัน เลย
นั่งมองไปบนถนน การจราจรพลุกพล่าน แห่งกรุงเทพชีวิตดีๆ ที่ลงตัวในทุกด้าน
มองคุณภาพชีวิตละท้อใจจนฟุ้งซ่าน ได้แต่กอดใจตัวเองแล้วบอกใจให้ลุกข้าม ไป
อย่ากลัวอะไรที่คนเขาบอกว่าห้ามไป สิ่งที่ควรทำคือห้ามใจ ทำตัวเป็นน้ำคอยห้ามไฟ
และไม่ได้สักแต่พล่ามไป คำพูดมันอาจไปฆ่าใคร
ชีวิตไม่อาจชล่าใจ ไม่รู้พรุ่งนี้เหรียญจะออกมาหน้าใด
โย่ว ตื่นจากวิมานจากนิทรา ออกมาย่างเท้าตอน21นาฬิกา
เป็นเวลาที่กูรวมชีวิตเข้ากับขเบ็ดยามวิกาล และบางเสต็ป กูยังต้องเหน็บความรู้สึกลงบนชิ้นงาน แทนที่จะตวัดขาเตะ ให้มันชิดข่าง เก็บหลายๆสิ่งที่ชีวิตนี้ กูคิดทำ
นำหลายๆอย่างออกมาสื่อด้วยการspitคำ และกูยังจำทุกmessageที่มันกระซิบดัง
ว่าถึงแม้สังคมจะพัง มันก็ไม่มีใครซักคนจะคิดฟัง
ความเหี้ยมมาประดับเทียบ กับสังคมที่ใครเตี้ยต้องสดับฟัง
คำจากผู้นำที่ในสมองมีคำสั่งเพียบ มันเลยกลายเป็นกรงกำทำให้ที่นี่เป็นตราบาป
จนบางคนต้องยอมเดี้ยง ยอมสงัดเงียบ ใช่ มันอาจดูสวยเพราะคำศัพท์
แต่ว่าในขณะที่ยมบาลกำลังกวักเรียก ภาพที่เพ่งมองด้วยตา มันคงไม่สวยเหมือนบางฉาก
ติดในระบอบมีระเบียบบอกห้าม ต้องเดินตามระบบห้ามมีใครออกหน้า ว่า
โดนกำหนดไม่มีสิทธิ์บอกอ้าง ใช่ เราโดนกันหมดไม่มีสิทธิ์บอกว่า ไม่
ข้าไม่กล้าพอ ต้องก้มหน้าก้มตาบนกฏที่บ้าบอ ทำไมคนบ้าทำท่าไม่บ้ายอ
คนจิตปกติปิดหน้าปล้นห้างทอง ซะ แม่งฆ่ากันวันต่อวัน รถชนกันคันต่อคัน
ต้องเสียกำลังที่จะทำให้คนสู้ ทุกวันเป็นความเศร้า ทั้งๆที่ตอนเช้ามีแสงที่ส่องสว่าง
สาดเข้ามาจากแสงแดดยามตะวันรุ่ง ต้องคอยคำนึงพึงระวัง ความระแวงจากการกระทำ
ด้วยความรุนแรงที่ไม่ใช่แค่ การแสดง กูเลยต้องเลือกที่จะมาพูดไม่ใช่แค่พึมหรือว่าพำ
ทั้งหมดที่เล่าไปก็แค่อยากให้คุณลืมไปกับมัน yeah
yeah บางทีชีวิตคนเราต้องการความเรียบง่ายไม่เรียบยาก แต่บนถนนสายชีวิตไม่มีอะไรที่คนเขาบอกว่าเรียบราบ บางคนทะเลาะกันแล้วจอดรถมาเทียบข้าง พูดจาไม่ถูกคอโดน9มม.เข้าเปรี้ยงปร้าง
เดี้ยงยามสงับเงียบ บางขณะชีพจรระดับเรียบ ตามจังหวะสัจธรรมไม่อาจเลี่ยง ตามตรรกะ
ในขณะเวลาสังคมยังเหลี่ยมหัตถะ ไม่เที่ยงตามสัจจะ
แล้วใครเล่าจะเข้าใจ ที่เราเกิดมาไม่เท่ามัน ไม่เท่ากัน ไม่เท่าใคร คงเท่ากันแค่ตอนตาย
ไม่เถ้าไฟ ก็เน่าไป เพราะโชคชะตาไม่เข้าใคร อยากดื่มเหล้าให้เข้าไต เพราะเล่าไปแม่งก็เศร้า
ลงสลด ปลงจัด ทำงานมาเหนื่อยแทบตายเสือกไม่มีเท่าคนประจบคน กลับไม่ดีเท่าคมกระจกคน
หมัดมรสุมชีวิต ได้ตีเข้าตรงบรรจบลง มีเงินมีทองมากมายก่ายกอง กลับไม่ดีเท่าลมสงบลง yeah