"
หลงโรง
ฝากคำไปกับเสียงโนราห์ ให้ไปถึงคนไกล บอกว่าให้หลบมาได้ คนที่บ้านถามหา หลายวันแล้วเหว้อ ที่จากไกลไม่มา นางโนราห์อย่าลืมท่ารำ คนเฒ่าคนแก่ พ่อแม่เฝ้ารอ ลูกเนียงลูกตอ ผักเหนาะไตปลา แกงไว้หลายหม้อ ที่หลังโรงโนราห์ โนราห์ไม่มาออ ออ ลืมไหรลืมได้ แต่เจ้าอย่าลืมโนราห์ ท่ารำพันหน้า ยังจำได้หม้าย เสียงกลองเสียงปี่ โหม่งฉิ่งถามไถ่ โนราห์อยู่ไหน ออ ออ โนราห์หลงโรง ไปเป็นสาวโนบรา เจ้าถอดชุดมโนราห์ ไปเป็นโนบราในร้านเหล้า ใจพี่บ่าวพลัดหล่น เจ้าลืมสัญญาของพี่บ่าว ถึงเจ้าจะกลายไป เป็นเด็กในเมือง อย่าเปลื้องผ้า เปลื้องกาย เจ้าคือสายเลือดมโนราห์ ลืมไหรลืมได้ แต่เจ้าอย่าลืมโนราห์ ท่ารำพันหน้า ยังจำได้หม้าย เสียงกลองเสียงปี่ โหม่งฉิ่งถามไถ่ โนราห์อยู่ไหน ออ ออ โนราห์หลงโรง ไปเป็นสาวโนบรา เจ้าถอดชุดมโนราห์ ไปเป็นโนบราในร้านเหล้า ใจพี่บ่าวพลัดหล่น เจ้าลืมสัญญาของพี่บ่าว ถึงเจ้าจะกลายไป เป็นเด็กในเมือง อย่าเปลื้องผ้า เปลื้องกาย เจ้าคือสายเลือดมโนราห์