"
เข้าใจแต่ทำไม่ได้
รักแค่ไหนคงไม่มีวันจะกลับไปเหมือนเดิม ฉันเคยชินชีวิตที่มันต้องอยู่ลำพัง เคยรักเธอเท่าไหร่ไม่เคยจะซึ้งเลยสักครั้ง ฉันคนเดียวที่จริงจังแต่เธอ No ลูกผู้ชายร้องไห้มันช่างน่าละอาย แต่เธอยังไม่วายภูมิใจสิ่งที่ทำ ทุ่มเทให้เธอเท่าไร แต่เธอก็ยังเลือกไปมีใคร มันตอกย้ำทุกคำในใจให้เลิกโง่ เธอใช้ชีวิตเหมือนคนประมาท เมื่อสี่เท้าก็ยังมีพลาด จนเธอโดนทิ้งนี่มันเจ็บจริงร้องไห้โฮ ไม่คิดว่าฉันจะได้เห็นกับตา ว่าเธอร้องไห้เหมือนคนเป็นบ้า ทิ้งตัวเหมือนคนโดนแทงที่หัวใจ ไม่คิดว่าเธอนั้นจะขอให้อยู่ ข้างเธอวันที่ไม่มีใคร เข้าใจแต่คงทำไม่ได้ ในวันที่ฉันต้องเจ็บปวดหัวใจ ถูกเธอทำร้ายไม่มีผู้ใดอยู่ข้างกาย แต่ว่าชีวิตเจ็บแค่ไหนคงไม่ตาย ร้องไห้ฟูมฟายมันให้พอ ยังจำได้ดีในวันที่เธอนั้นทิ้งไป และในวันนี้เธอเจอกับตัวคงเข้าใจ เธอจะตะโกนกรีดร้องสักเท่าไร เขาก็ไม่มีวันจะมาง้อ ลูกผู้ชายร้องไห้มันช่างน่าละอาย แต่เธอยังไม่วายภูมิใจสิ่งที่ทำ ทุ่มเทให้เธอเท่าไร แต่เธอก็ยังเลือกไปมีใคร มันตอกย้ำทุกคำในใจให้เลิกโง่ เธอใช้ชีวิตเหมือนคนประมาท เมื่อสี่เท้าก็ยังมีพลาด จนเธอโดนทิ้งนี่มันเจ็บจริงร้องไห้โฮ ไม่คิดว่าฉันจะได้เห็นกับตา ว่าเธอร้องไห้เหมือนคนเป็นบ้า ทิ้งตัวเหมือนคนโดนแทงที่หัวใจ ไม่คิดว่าเธอนั้นจะขอให้อยู่ ข้างเธอวันที่ไม่มีใคร เข้าใจแต่คงทำไม่ได้ เจ็บแค่ไหนปวดเท่าไรไม่เคยจะจำ ที่โดนมันทำแบบนี้ไม่รู้กี่ทีจนมึงต้องมีน้ำตา ก็มึงเคยทำแบบนี้กับกูกี่ทีจนกูแทบบ้า คงทำได้เพียงแค่พูดคำเดียวกับมึงว่าสมน้ำหน้า เธอใช้ชีวิตเหมือนคนประมาท เมื่อสี่เท้าก็ยังมีพลาด จนเธอโดนทิ้งนี่มันเจ็บจริงร้องไห้โฮ ไม่คิดว่าฉันจะได้เห็นกับตา ว่าเธอร้องไห้เหมือนคนเป็นบ้า ทิ้งตัวเหมือนคนโดนแทงที่หัวใจ ไม่คิดว่าเธอนั้นจะขอให้อยู่ ข้างเธอวันที่ไม่มีใคร เข้าใจแต่คงทำไม่ได้ เข้าใจ เข้าใจ แต่คงทำไม่ได้ เข้าใจ เข้าใจ แต่คงทำไม่ได้ เข้าใจ เข้าใจ แต่คงทำไม่ได้