"
ฮู้แล้ว
ฮอดแล้วฮอดเวลาลืม ฮอดแล้วมันสุด มันตัน..แล้วบ่ ฮอดแล้วที่เติมบ่พอ ฮักไปกะฮู้สึกท้อ อาการโคม่า อ้ายพยายามทำดีสุดแล้ว แต่เจ้ากะบอกว่าบ่มีค่า บ่เหมือนผู้อื่นที่เข้ามา ปันใจให้เจ้าแทนอ้าย * พ่อแม่กะยินดี ครอบครัวกะดีใจนำ ที่เจ้าไปพ้อ..ผู้ใหม่ แค่กระดิกนิ้วฮ้องตอนใด๋กะตามต้อยๆ มันต่างกับอ้าย ที่เฮ็ดแทบตายกะดีบ่พอ และในสายตากะเป็นได้แค่ผู้ฮ้าย ไปเถาะไป ฮักอันไหนมันกินได้ อ้ายสิยินดีนำ.. ** ฮู้แล้ว เข้าใจแล้ว ว่าอ้ายควรสิอยู่ม่องใด๋ ต่อให้ฮักบักคัก ทุ่มเทไปท่อใด๋ มันกินบ่ได้ ว่าซั่น จบเพ หัวใจพัง จื่อเอาไว้อย่าได้มีหวัง เจ้ากะไปตามทาง ทางใด๋สิดีกว่ากัน กะแล่นไป โทษอิหยังบ่ได้ดอกหล้า (ฮุ้แล้ว) คงเป็นอ้ายที่ดีบ่พอ ( * , ** )