"
นิทาน
จำได้หรือเปล่า ที่เธอเคยบอก ทุกครั้งที่เธอกอด จะรักกันตลอด จากนี้ ไม่ว่ายังไง เรื่องราวดีๆ ที่ได้เขียนตอนจบไว้ ตอนนี้มันหายไป หายไปกับเธอ พอสักที คงไม่มี วันที่สองเรา จะกลับมาอยู่ดี ลืมสักที แต่ผ่านไปเท่าไรก็เท่าเดิม ยังคิดถึงเธอ เมื่อความรักกลายเป็นแค่นิทาน จูบที่หวานก็เหลือ แค่รอย กลับไปรักก็ไม่ได้ จะให้ลืมก็ไม่ไหว ทำไมล่ะหัวใจ ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไมลืมไม่ไหว ทำไม ทำไม ทำไมถึงยังเสียใจ พอสักที คงไม่มี วันที่สองเราจะกลับมาอยู่ดี ลืมสักที แต่ผ่านไปเท่าไรก็เท่าเดิม ยังคิดถึงเธอ เมื่อความรักกลายเป็นแค่นิทาน จูบที่หวานก็เหลือ แค่รอย กลับไปรักก็ไม่ได้ จะให้ลืมก็ไม่ไหว ทำไมล่ะหัวใจ ทำไม ทำไม ฉันยังอยู่เหมือนเดิมที่เก่า ในนิทาน ที่มีเธออยู่ อย่างน้อยทุกค่ำคืนที่หลับตา ยามฝัน ยังเจอ เมื่อความรักกลายเป็นแค่นิทาน จูบที่หวานก็เหลือ แค่รอย กลับไปรักก็ไม่ได้ จะให้ลืมก็ไม่ไหว วันหนึ่งคงเข้าใจ ทำไม ทำไม