"
เวลามีน้อย
เวลามีน้อยเกินไปที่จะโกรธกัน วันคืนเปลี่ยน หมุนเวียนไปเท่าไร กับวันที่เคยทะเลาะไม่สบตา วันที่ใจของเราสองคนอ่อนล้า ยิ่งคิดทุกครายิ่งเสียใจ เวลามีค่าเพียงใด ฉันได้เรียนรู้ จะกุมมือเธอ กอดไว้ให้นานที่สุด พาท่องไปสุดฟ้ากลางหมู่ดาว ขีดเขียนเรื่องราวความรักจนเต็มหัวใจ สุขทุกข์มีกันข้างๆ กาย เวลามีน้อย ฉันขอใช้มันอย่างใจ ได้มีรอยยิ้ม และมีความรักมอบให้ใคร ถ้าหากต้องถึงวันสุดท้ายของลมหายใจ จะไม่เสียดาย เพราะหัวใจ เพียงพอแล้วได้รักเธอ เวลามีน้อย ฉันขอใช้มันอย่างใจ ได้มีรอยยิ้ม และมีความรักมอบให้ใคร ถ้าหากต้องถึงวันสุดท้ายของลมหายใจ จะไม่เสียดาย เพราะหัวใจ เพียงพอแล้วได้รักเธอ เวลามีน้อย ฉันขอใช้มันอย่างใจ ได้มีรอยยิ้ม และมีความรักมอบให้ใคร ถ้าหากต้องถึงวันสุดท้ายของลมหายใจ จะไม่เสียดาย เพราะหัวใจ เพียงพอแล้วได้รักเธอ ทั้งหัวใจ เพียงพอแล้วแค่มีเธอ ชีวิต โชคดีแค่ไหน ได้รักกัน โชคดีแค่ไหน ได้รักกัน