"
คนจน
วันหนึ่งฉันได้รู้ ว่าฉันได้หมดความหมายและคุณค่า คนไร้ประโยชณ์คนนอกสายตา ฉันไม่หลงเหลือในใจเธออีก มันเจ็บเมื่อได้รู้ เพียงใครคนนั้นได้เดินเข้ามา มาแทนความสุขมาแทนเวลา มาแทนคุณค่าในคำว่าเรา * ขอให้เธอเจอะคนที่ดี คนทางนี้ไม่มีอะไร พร้อมยอมเจ็บหากในหัวใจ ไม่มีฉันอีกแล้ว ฉันมันคนจนจน ที่โดนเธอทิ้ง ฉันไม่มีในสิ่งที่เธอต้องการ แม้รักเธอยังไงก็โดนประหาร ในเมื่อเธอเลือกคนนั้นไปแล้ว ฉันไม่มีความดีที่เธอมองเห็น ฉันเป็นตัวอะไรที่เธอไม่เอา ฉันต้องยอมจำนนปล่อยเธอให้เขา ปิดฉากฉันด้วยรอยน้ำตา ไม่ใช่ฉันตรงนี้ และไม่ใช่ฉันคนเดิมที่ผ่านมา จงลืมเสียเถิด จงพูดคำลา จงปลุกให้ฉันยอมรับความจริง