"
จำเลยรัก
* จำเลยอย่าแย้งหากยังไม่มีอะไรจะกล่าว ยอมมอบใจมาซะดีๆ ความผิดของเธอนั้นมีดังนี้ หนึ่งคือเธอน่ะเห็นฉันเป็นคนอื่นไกล เชื่อเถอะว่าฉันพร้อมไม่ว่าเป็นเรื่องใด โทษนะคะที่รัก เธอยังฟังอยู่ไหม ข้อต่อไปมันก็สำคัญ I?m a tell you ข้อที่สองเรื่องที่เธอชอบใคร ศาลตัดสินเป็นครั้งสุดท้าย เรื่องที่เธอต้องชดใช้ นับจากนี้ตลอดชีวิตต้องอยู่กับฉัน ตลอดไป คดีนี้ช่างอุกฉกรรจ์สะเทือนขวัญประชาชี เหตุจากคืนนั้นเธอมาชนแก้วแล้วเธอก็หายในราตรี เธอโปรยเสน่ห์แล้วทิ้งฉันไปไม่ปรานี สรุปเธอไปกับใคร อย่าให้การเลี่ยงบาลี น้ำตาไหลเป็นวารี แล้วตัวเธอก็ไลน์ทัก พอฉันเริ่มอินเธอกลับบอกว่าอย่าไปคิดมากมายนัก พอฉันจะคลายรักกลับส่งคำหวานมาทายทัก มาบอกว่าเหงา มาบอกว่าเพ้อบอกว่าอยากเจอจะตายชัก แม่จำเลยรัก หัวใจคนไม่ใช่ผนังนะ ไอ้คำว่ารักก็ไม่ใช่ทองต้องซ่อนตรงหลังพระ (That's right) ไปไปมามา ให้ความหวังนี่มันอิหยังวะ คดีร้ายแรงศาลต้องตัดสินจำเลยเป็นผู้ต้องขังละ ( * ) ยอมมอบใจเพราะความคิดถึงล้อมเธอไว้หมดแล้ว ทะเบียนสมรสกับนายอำเภอก็รอเธอจดแล้ว แหวนเพชร สินสอด รอให้เธอกอด รวมถึงเงินสดแล้ว Gucci Belt งูมันเลื้อยรอเธอหลายขดแล้ว ตามกฎแล้ว ว่าทำนองคลองธรรม จำเลยรักจะอยู่เรือนหอแทนการอยู่เรือนจำ โซ่ตรวนจะกลายเป็นสร้อยคอทองคำ และจะมีศาลผู้พิพากษาอยู่ร่วมเรือนหอจองจำ ไม่ต้องมีคำอนุญาโตตุลาการ ไม่ต้องมายื่นอุทธรณ์ แล้วปล่อยให้ฟ้าเป็นพยาน ว่าพันธนาการสองเราแม้นไกลจะหาใกล้ แม้นจำเลยรักต้องการสิ่งใดให้บอกมาเลยจะหาให้ จนกว่าจะหาไม่ ( * ) แม้มันอาจจะดูใจร้าย แต่ให้คำสาบานเลยต่อให้ตัวต้องตาย ว่าเจตนาไม่เคยต้องการจะทำร้ายเลย ธรณีนี่นี้เป็นพยาน จะไม่เจ้าชู้ประตูดินให้เหมือนกับคำพังเพยทัก เพราะว่าใจมันหวงเกินไปเกินจะให้ใครชมเชยนัก จะรักให้มากที่สุดให้เหมือนกับใจไม่เคยรัก สุดท้ายศาลรู้ตัวดีว่าศาลนี่แหล่ะจำเลยรัก หนึ่งคือเธอน่ะเห็นฉันเป็นคนอื่นไกล เชื่อเถอะว่าฉันพร้อมไม่ว่าเป็นเรื่องใด โทษนะคะที่รัก เธอยังฟังอยู่ไหม ข้อต่อไปมันก็สำคัญ I?m a tell you ข้อที่สองเรื่องที่เธอชอบใคร ศาลตัดสินเป็นครั้งสุดท้าย เรื่องที่เธอต้องชดใช้ นับจากนี้ตลอดชีวิตต้องอยู่กับฉัน ตลอดไป จำเลยอย่าแย้งหากยังไม่มีอะไรจะกล่าว ยอมมอบใจมาซะดีดี ต้องเป็นจำเลยของฉันคนนี้ตลอดไป