สายลมหนาวพัดโบกโบย
พริ้วดูแล้วสวยใสใส
เย็นลมเย็นไหวไหวสวยงาม
บ้านอยู่ไกลทุรกัน
ดารโรงเรียนอยู่หลังเขา
มีแต่เราพวกเราไม่มีใคร
* ยามร้อนแสนร้อน
ยามหนาวก็หนาวถึงใจ
ไม่มีผ้าห่มคลุมกาย
โรงเรียนมีครูหนึ่งคน
ครูผู้เสียสละตน
อดทนอยู่ห่างไกลความสบาย
ใช่จะวอนให้เห็นใจ
ความสำนึกต่อเพื่อนไทย
ไทยกับไทยใยแตกต่างกัน
โรงเรียนของหนู
อยู่ไกลไกล๊ไกล
อยากให้คุณคุณหันมอง
โรงเรียนของหนู
(*)