ในเช้าวันหนึ่ง ฉันเดินเดินไป
พบคนหลากหลายไถ่ถาม
สวัสดีคุณปูคุณจะเดินไปไหน
ฉันส่ายหน้าบอกยังไม่รู้ทาง
ทางซ้ายเดินหน้า ทางขวากลับบ้าน
ลังเลเราจะไปทางไหน
ฉันเดินเดินเดิน ยังเดินเดินไป
หยดเหงื่อหลั่งไหลฝ่าเท้าระบม
มองไปข้างหน้า พบหมาตัวหนึ่ง
ถามหมาเฮ้ยหมาจะไปไหน
หมาบอกเร่งรีบหลีกทางจะรีบไป
ดิ้นรน ทำมาหากิน
แต่หมายังสู้ เราเป็นผู้เป็นคน
ไม่อดทนเห็นทีจะอายหมา
ตั้งหลักตั้งหน้ามองทางซ้ายขวา
เลือกเดิน ไปทิศทางเดียว
สู้สู้สู้สู้
เดินเดินเดินไปดีร้ายลืมตาต้องมองเห็น
บอดหนวกบ้าใบ้เขายังอยู่กันได้
ไม่อายหมาธรรมดาต้องอายคน
มองไปข้างหน้า พบหมาตัวหนึ่ง
ถามหมาเฮ้ยหมาจะไปไหน
หมาบอกเร่งรีบหลีกทางจะรีบไป
ดิ้นรน ทำมาหากิน
แต่หมายังสู้ เราเป็นผู้เป็นคน
ไม่อดทนเห็นทีจะอายหมา
ตั้งหลักตั้งหน้ามองทางซ้ายขวา
เลือกเดิน ไปทิศทางเดียว
สู้สู้สู้สู้
เดินเดินเดินไปดีร้ายลืมตาต้องมองเห็น
บอดหนวกบ้าใบ้เขายังอยู่กันได้
ไม่อายหมาธรรมดาต้องอายคน
มองไปข้างหน้า พบหมาตัวหนึ่ง
ถามหมาเฮ้ยหมาจะไปไหน
หมาบอกเร่งรีบหลีกทางจะรีบไป
ดิ้นรน ทำมาหากิน
แต่หมายังสู้ เราเป็นผู้เป็นคน
ไม่อดทนเห็นทีจะอายหมา
ตั้งหลักตั้งหน้ามองทางซ้ายขวา
เลือกเดิน ไปทิศทางเดียว
สู้สู้สู้สู้
เดินเดินเดินไปดีร้ายลืมตาต้องมองเห็น
บอดหนวกบ้าใบ้เขายังอยู่กันได้
ไม่อายหมาธรรมดาต้องอายคน
สู้สู้สู้สู้
เดินเดินเดินไปดีร้ายลืมตาต้องมองเห็น
บอดหนวกบ้าใบ้เขายังอยู่กันได้
ไม่อายหมาธรรมดาต้องอายคน
สู้สู้สู้สู้
เดินเดินเดินไปดีร้ายลืมตาต้องมองเห็น
บอดหนวกบ้าใบ้เขายังอยู่กันได้
ไม่อายหมาธรรมดาต้องอายคน.