เมื่อถนนหนทางต่างกันเธอกับฉันก็คงต้องจาก ครอบครัวกับความรักอ้ายบ่อยากดึงเธอต่ำลง
บ่อยากฟังคำเขานินทา อ้ายมันกาเจ้าส่ำฝูงหงส์ มีอนาคตที่บ่มั่นคงในวงเหล้า
*จุดหมายเจ้าคือปริญญาจุดหมายข้าคือเลาะเมามีมือไว้กำคอเหล้าขาว
บ่คืนนงเยาว์ไว้จับปากกา อ้ายบ่อยากเป็นตัวถ่วงดวงขอพุ่มพวงจงลืมอ้ายสา
บ่เคยย่านน้ำไหลออกตามันธรรมดาของคนอกเพ
เรื่องที่มันผ่านมาถือว่าฝันบ่เคยตัวสวรรค์นรกดอก น้ำตาไหลย้อยป๊อกๆสิอดเอา
อ้ายนี่มันบ่สมดมแก้มนางขอตีโตออกห่างตันทางเจ้า ฉีกสัญญาของสองเฮาให้เฮาเลิกกัน
ชาตินี่บุญบ่เถิงเบิ่งห้องหอ ขอก้มหน้าก่อส่อเลาะตามกรรมหย่าวม่องเดิมหน้าฮ่านหมอลำกำคอเหล้าขาว
ขอให้หล้าไปถึงดวงดาวเฮาบ่สมกัน
*(ซ้ำ)