ใจบางบาง ยังขาดคนร่วมทางเหน็บหนาวเหลือเกิน
อ้อมแขนความฝันโอบรากเราแรมทางห่างเหิน
ยามที่เดินเกี่ยวก้อยกับเงามันเหงาเกินพอ
หัวใจ ยังเก็บรักเอาไว้ใส่กลอนแน่นหนัก
น้ำเหนือหลาก จนลมหนาวย่างเยือนก็ยังเฝ้ารอ
คนอยู่ทางนั้นส่งสายตาหวานให้ใครบ้างหนอ
สงสารคนรอสักหน่อยนะเธออย่าทำร้ายใจ
อยากให้เราสองช่วยดูแลกันด้วยความคิดถึง
เหนื่อยล้าช่วยดึงด้วยคำคำหนึ่งว่ายังห่วงใย
อยากให้เธอรู้ยังรักเสมอไม่ว่าอยู่ไหน
แสงดาวในใจส่องไฟดวงน้อย ยังคอยรักเธอคืนรัง
อยากให้เราสองช่วยดูแลกันด้วยความคิดถึง
เหนื่อยล้าช่วยดึงด้วยคำคำหนึ่งว่ายังห่วงใย
อยากให้เธอรู้ยังรักเสมอไม่ว่าอยู่ไหน
แสงดาวในใจส่องไฟดวงน้อย ยังคอยรักเธอคืนรัง
ค่อนคืนยังยืนกอดใจเหงางง มองดาวหนาวหมอก
ดาวหลายดอกหล่นลงจากกิ่งฟ้าร่ำลารุ่งราง
สอดความคิดถึงไว้ใต้ปลอกหมอน ปักลายอ้างว้าง
คนที่ไกลห่างต้นเหตุความเหงาเธอหลับหรือยัง
คนที่ไกลห่างต้นเหตุความเหงาเธอหลับหรือยัง