คอร์ด ต่อเวลา UMA | เนื้อเพลง ต่อเวลา UMA | Chord ต่อเวลา UMA
""
เนื้อเพลง ต่อเวลา UMA
ไม่ได้เจอกันตั้งหลายปี วันนี้โอกาสดี ดูเวลาเป็นใจ ที่เดิม เพลงเดิม คนเดิม หมดเวลาใหม่
สวัสดีครับสุภาพสตรี ว่าแต่คุณเป็นใคร ว้าย ผมไม่มีตังและผมว่ามันไม่ทันใจ
พาคุณมาทำความรู้จักกันควันไฟ แสงเทียนดับ ด้วยแรงลมรับในทันใด
ใช้มือคู่เดิมโอบไหล่คุณในห้วงวินาทีนั้น ก็จะว่ากันไป
มันเหมือนกับวันที่สิ่งรอบกายมันหยุดนึ่ง คล้ายๆกับกันลูกปิงไว้พุ่งเวลาเหมือนกับเข็มนาฬิกาที่หยุดวิ่ง
ตอนผมจ้องตา ทำเอาใจผมสะดุดกลิ้ง มีแค่เราสองคนมันก็โอเคดีนะ
แต่ว่าถ้าติดสเท็คมันก็จะสุดยิ่ง นี่เรื่องจริง ให้ลองทาย อยู่ในสายตาของคุณที่ทำให้มองอาย
คล้ายกับวันที่เป็นแค่เกมมาลองใจ ในขณะที่ผมใช้ตัวคุณเป็นเตียงให้รองกาย
ยังไม่อาจรู้ถึงจุดจบของค่ำคืนในอารมณ์ มีเพียงแค่มนุษย์ชายหญิงที่สิ้นตายแค่โดนอาคม
ทัศนะมากมายแต่ไร้ซึ่งอัตคารม เมื่อรักผสมซ่านใจ เพราะทำไมมีรัก
ซักแค่นิด ผมคิดว่ากร้านไป เกินจะอดไหว คุณคงไม่รู้ว่าใจผมลั่นเหมือนกลองมอง
มันจะควรจะกล่าวเหรอ ปล่าวเลย ติดนิสัยเวลาตื่นเต้น ใจมักชอบคิดใจเต้นรัวๆ แต่คุณคงรู้ว่าที่ชัวร์
แต่อีกไม่กี่เสี้ยววินาที คุณกำลังจะได้เจอกับตัว เพราะผมอ่ะเริ่มงัวเงีย และซุกซนนัวเนีย
คอเคลียไปตามอาการ แต่เหมือนคุณรู้ทัน เคยอยู่จนรู้กัน ก็ผมนั้นมันพญามาร
ระลึกความทรงจำจนถึงเช้าในแบบที่ไม่ได้ทำมานาน ผมเป็นนักศึกษาและให้คุณรับตำแหน่งอาจารย์
ถึงแสงจันทร์จะลาลับ อันตรธาน และคุณกับผม ก็ปล่อยให้ค่ำคืนนี้เป็นได้แค่เพียงเป็นเรื่องเมื่อวาน
* ก็รู้ว่ามีเวลาที่พอจะอยู่ด้วยกันไม่นานแล้ว เพียงแค่อยากจะต่อเวลาความสุขต่อไปให้นาน
นาน น้าน นาน นาน น๊าน นาน ถึงไม่นานเท่าไร แต่ใจก็จำไปนานเท่านาน
ก็รู้ว่าทุกๆอย่างต้องสิ้นสุดไปในช่วงเวลาเช้า คุณเป็นนางฟ้าแสนดีส่วนผม MC ใน Underground
ณ บัด น๊าน นาน now ลืมเลือนมันไปชั่วคราว ก็แค่อยากต่อเวลาให้คุณและผมเป็นจันทร์และดาว
เลือนหลังในภาพเรา สองคนบนทางเดิน และบันได้ขั้นเก่า พอคุณเปิดประตูห้องออกมารอ
ทั้งๆที่นึก ผมเศร้า ความทรงจำฉันยังไม่ลืมไป เหมือนกับที่ใครๆเค้ากล่าว แล้วคุณล่ะว่ายังไง
คุณน่ะลืมลงหรือเปล่า แม้ใจก็รู้ว่าต้องไป ในเวลาที่ผมนั้นตื่นมา
ไม่ต้องมานึกเช้าๆว่าวันนี้กูฟื้นมาห้องใคร ไม่ใช่ค่ำคืนที่ผ่านมา แค่ถูกตาหรือต้องใจ
อบอวนด้วยความทรงจำในครั้งที่เราจับปลา ทั้งๆที่เอามือมาป้องไฟ ก็ท่องไว้ ไม่ว่ายังไง
หนังสือเล่มเดิม ก็จบแบบเดิม และยิ่งฝืนอ่านเหมือนหามีดทำลายจิตใจ
สุดท้ายก็เหมือนยิ่งเอามีดมากรีดแผลเก่า ให้ลืกแล้วแสบเพิ่ม เพียงแค่ช่วยเติม ความทรงจำ
ในวันนั้น ให้ักันซักหน่อย และฉันจะไป ไม่รบกวน ให้ได้เก็บไปรู้สึกดี
เพราะเวลาใจเผลอคิดทบทวน ไม่ต้องเบียน skip with me one ฉันน่ะไม่ได้ช่วยนะ
( * )
สวัสดีครับสุภาพสตรี ว่าแต่คุณเป็นใคร ว้าย ผมไม่มีตังและผมว่ามันไม่ทันใจ
พาคุณมาทำความรู้จักกันควันไฟ แสงเทียนดับ ด้วยแรงลมรับในทันใด
ใช้มือคู่เดิมโอบไหล่คุณในห้วงวินาทีนั้น ก็จะว่ากันไป
มันเหมือนกับวันที่สิ่งรอบกายมันหยุดนึ่ง คล้ายๆกับกันลูกปิงไว้พุ่งเวลาเหมือนกับเข็มนาฬิกาที่หยุดวิ่ง
ตอนผมจ้องตา ทำเอาใจผมสะดุดกลิ้ง มีแค่เราสองคนมันก็โอเคดีนะ
แต่ว่าถ้าติดสเท็คมันก็จะสุดยิ่ง นี่เรื่องจริง ให้ลองทาย อยู่ในสายตาของคุณที่ทำให้มองอาย
คล้ายกับวันที่เป็นแค่เกมมาลองใจ ในขณะที่ผมใช้ตัวคุณเป็นเตียงให้รองกาย
ยังไม่อาจรู้ถึงจุดจบของค่ำคืนในอารมณ์ มีเพียงแค่มนุษย์ชายหญิงที่สิ้นตายแค่โดนอาคม
ทัศนะมากมายแต่ไร้ซึ่งอัตคารม เมื่อรักผสมซ่านใจ เพราะทำไมมีรัก
ซักแค่นิด ผมคิดว่ากร้านไป เกินจะอดไหว คุณคงไม่รู้ว่าใจผมลั่นเหมือนกลองมอง
มันจะควรจะกล่าวเหรอ ปล่าวเลย ติดนิสัยเวลาตื่นเต้น ใจมักชอบคิดใจเต้นรัวๆ แต่คุณคงรู้ว่าที่ชัวร์
แต่อีกไม่กี่เสี้ยววินาที คุณกำลังจะได้เจอกับตัว เพราะผมอ่ะเริ่มงัวเงีย และซุกซนนัวเนีย
คอเคลียไปตามอาการ แต่เหมือนคุณรู้ทัน เคยอยู่จนรู้กัน ก็ผมนั้นมันพญามาร
ระลึกความทรงจำจนถึงเช้าในแบบที่ไม่ได้ทำมานาน ผมเป็นนักศึกษาและให้คุณรับตำแหน่งอาจารย์
ถึงแสงจันทร์จะลาลับ อันตรธาน และคุณกับผม ก็ปล่อยให้ค่ำคืนนี้เป็นได้แค่เพียงเป็นเรื่องเมื่อวาน
* ก็รู้ว่ามีเวลาที่พอจะอยู่ด้วยกันไม่นานแล้ว เพียงแค่อยากจะต่อเวลาความสุขต่อไปให้นาน
นาน น้าน นาน นาน น๊าน นาน ถึงไม่นานเท่าไร แต่ใจก็จำไปนานเท่านาน
ก็รู้ว่าทุกๆอย่างต้องสิ้นสุดไปในช่วงเวลาเช้า คุณเป็นนางฟ้าแสนดีส่วนผม MC ใน Underground
ณ บัด น๊าน นาน now ลืมเลือนมันไปชั่วคราว ก็แค่อยากต่อเวลาให้คุณและผมเป็นจันทร์และดาว
เลือนหลังในภาพเรา สองคนบนทางเดิน และบันได้ขั้นเก่า พอคุณเปิดประตูห้องออกมารอ
ทั้งๆที่นึก ผมเศร้า ความทรงจำฉันยังไม่ลืมไป เหมือนกับที่ใครๆเค้ากล่าว แล้วคุณล่ะว่ายังไง
คุณน่ะลืมลงหรือเปล่า แม้ใจก็รู้ว่าต้องไป ในเวลาที่ผมนั้นตื่นมา
ไม่ต้องมานึกเช้าๆว่าวันนี้กูฟื้นมาห้องใคร ไม่ใช่ค่ำคืนที่ผ่านมา แค่ถูกตาหรือต้องใจ
อบอวนด้วยความทรงจำในครั้งที่เราจับปลา ทั้งๆที่เอามือมาป้องไฟ ก็ท่องไว้ ไม่ว่ายังไง
หนังสือเล่มเดิม ก็จบแบบเดิม และยิ่งฝืนอ่านเหมือนหามีดทำลายจิตใจ
สุดท้ายก็เหมือนยิ่งเอามีดมากรีดแผลเก่า ให้ลืกแล้วแสบเพิ่ม เพียงแค่ช่วยเติม ความทรงจำ
ในวันนั้น ให้ักันซักหน่อย และฉันจะไป ไม่รบกวน ให้ได้เก็บไปรู้สึกดี
เพราะเวลาใจเผลอคิดทบทวน ไม่ต้องเบียน skip with me one ฉันน่ะไม่ได้ช่วยนะ
( * )
EmoticonEmoticon