"
สักวัน
เคยแพ้ กับเรื่องที่แล้วมา ไม่อยากจะค้นหา ขอเพียงแค่จบกันไปสักที แต่ก็มีบางสิ่งข้างใน ที่ดึงฉันไว้ให้ยืนตรงนี้ * ยืนอยู่กลางผู้คน แต่กลับไม่เห็นใคร อาจไม่มีหนทางให้ก้าวไป ในวันนี้ ฉันไม่เหลืออะไร แต่สิ่งสุดท้ายที่เหลือคือเราเอง เมื่อตะวันสีทอง ยังส่องมาทุกวัน อาจจะมีฝนพรำ แต่ก็แห้งไป หมื่นความช้ำ ล้านความเสียใจ แต่อาจจะมีสักวันและคงไม่สาย ที่จะรอ ( แต่อาจจะมีสีกวัน และอย่าได้ท้อใจ พี่จะรอ ) เคยล้ม แต่จะยืนขึ้นมา จะมองและค้นหา ขอเพียงไม่หมดไฟที่มี ** จากตรงนี้ แม้ไม่เหลืออะไร แต่จะไม่ท้อ และจำเอาไว้ ( * ) เจ็บใช่ไหมมันโดดเดี่ยวใช่ไหม อยากจะหลับไปให้พ้นพ้นตลอดกาลใช่ไหม แต่เราจะรู้ได้ไง ว่าถ้าวันนี้จบไป สิ่งที่รอโลกหน้านั้นมันจะมีหรือไม่ อาจจะดับทุกสิ่ง หรือทรมานต่อไป ฉันเองก็ไม่อาจรู้ เพราะฉันก็ยังไม่เคยผ่านไป แต่ฉันจะขอแค่นี้ ฉันอยากจะขอเธอด้วยหัวใจ อยู่ด้วยกันได้ไหม ไม่ใช่เพื่อฉันแต่เพื่อตัวเอย เฮ้ย!! ( ** , * )