"
สวยเกินพิกัด
หละพอแต่เหลียวเห็นหน้า เขียวมาเฮ็ดกืกซืก ดังกะวืกปากกะแว้ มางามแท้อีแม่นาง ตาเจ้าหลุบอ้างม้าง แข่วกะดั่งผีสบไถ เออเออ เอิง หละยิ้มใส่คนยามได๋ ได้สู่ขวัญ เอายามนั้น โอโอ๊ะโอโอ้เย้ แรกพบก็ตกใจ ผู้หญิงอะไรสวยเป็นตาย่าน ผู้หญิงอะไรหัวล้าน ซางบ่คือบ้าน คือเมืองเขาแหน่ หุ่นดีอุ๊ยน่ารัก คือผีตายซากเอาสาแท้ๆ ผิวเนียนคือขี้คันคาก แข่วก้ากซากปากสีแพ้แว้ คิ้วโก่งคือหางไถ ขาเจ้ากะลายขุมตากะแหล่ งามแท้แม่คนดี งามแท้แม่คนดี โปรยยิ้มแต่ละที คนคิงซี้แกแด โอ๊ยเดนางเดนาง งามเหลือแท้ แม่สีแพรตาตี่ คนอยู่ในโลกนี้ มีเจ้าผู้เดียว ปากเพิ่นเบี้ยว เพิ่นเบี้ยวคือยักษ์ขีนี งามอีหลีงามแฮง ซำแมงโพงม้า ขาของเจ้าปานเลาปืนแก๊ป ขาของเจ้าปานเลาปืนแก๊ป ดังกะแหมบอีกซ้ำงามฮ้ายกว่าลิง แจ่มจริงล่ะโอ๊ะยิ่งนัก ซอมเบิ่งคักๆมาผู้ดีเอาฮ้าย ใส่ชุดสะดุดตา ผีในป่าช้าสู้เจ้าบ่ได้ งามหลายจนอ้ายงึด ขนขาดำปึ๊ดเห็นแล้วอยากไห้ ขอร้องเถิดเนื้อกลอย ขอร้องเถิดเนื้อกลอย หยุดยิ้มเถิดต๋อย เด็กน้อยซิไหลตาย * ไปสาถ่อน สาถ่อน อย่ามาหลอกมาหลอน ให้ไปหาเกิดใหม่ หล่านางเอ๊ยสวยวิไลจั่งซี้ ซอรี่บ่เอา มีแต่เจ้าสิบวชบ่สึกเลย มีแต่เจ้าสิบวชบ่สึกเลย ทรามเชยคนดี ละวาแม่นผีโพงพึ่ม โพงพึ่มไม่โพงพึ่ม โพงพึ่มไม่โพงพึ่ม โพงพึ่มไม่โพงพึ่ม ( * )