"
เฮาเลิกกันสา
เมื่อฮักตกไกล เกินสิถอยมาเจรจา เด็กน้อยกะยังฮู้ว่า หมดเวลาของอ้ายตั้งโดน บาดแผล...เกิดขึ้นตอนเจ้าให้เขาอีกคน เข้ามาซุกมาซน ปานว่าเฮ้าเลิกกัน อยู่เดิ้นหัวใจอ้าย... * เจ็บ.ตั้งแต่มื้อนั่น อ้ายเจ็บ...หมอบ่รับเย็บ... สิเฮ็ดจั๋งได๋น้องกะต้องไป... ** กะเลิกกับโลดได้บ่ จบเลยได้บ่ บ่ต้องเว้าต่อ ฟ้าวเช็ดน้ำตา ฮู้ว่าฮักเป็นแนวอื่น กะอย่าสิเสียเวลา ย่องมันโลดบักหัวใจ อ้ายเจ็บฮู้บ่ แฮ่งฝืนยื้อต่อ อ้ายกะแฮ่งเห็น ว่าน้องฮักไผ เขากะถ่าน้องอยู่ แล่วน้องกะฮักเขาหลาย แล้วคนที่ต้องมานอนเสียใจ กะบ่แม้นเจ้า บ่ต้องอธิบาย ว่าน้องกะเจ็บคือกัน เก็บน้ำตาหยดนั้น เอาไว้ให้ลึก หม่องเก่า ซ่อนแววตา อย่าให้เขาแบบเห็น ว่าน้องเศร้า ปล่อยมืออ้ายไว้กลาง เรื่องราวของเฮา พุเดียวกะได้ ( * , ** )