คอร์ด เนื้อเพลง จดหมายจากเรือนจำ พาลอารมณ์ Chordza
เขียนลงบนจดหมาย ร่างในเดือนกุมภาฯ
ฝากออกมาจากรั้ว ข้างใน
คิดถึงทุกๆ วัน คนที่อยู่ไกลแสนไกล
จิตใจยังคงเป็นห่วงอยู่เสมอ
คงเป็นเพราะความจน ทำให้ฉันต้องดิ้นรน
กระเสือกกระสน อยากได้ และอยากจะมี
บทเรียนในวันนี้ ช่างดูโหดร้ายสิ้นดี
อีกหลายปี ฉันคงได้ออกไป
แค่หลับตาลง ในยามจะนอนในแต่ละครั้ง
มีแสงไฟแยงตา ตลอดเวลา ตลอดทั้งคืน
ยามจะกินไม่เคยอิ่ม ต้องแบ่งกันปัน ทั้งฉันและเพื่อน
กอดตัวเองคอยย้ำเตือน ชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร
สิบเดือนเหมือนสิบปี เวลาในนี้ช่างยาวนาน
ต้องถูกใครๆ เขามองผ่าน จากสันดานที่เคยจำ
ความผิดที่เคยทำ ที่เคยถลำลึกลงไป
เมื่อรู้อีกทีก็สายไป ต้องทนชดใช้ในเรือนจำ
ยังคงจำได้ไหม หรือเธอคงลืม ลืมคำสัญญา
ไม่มีเวลา แวะมาหา มาเยี่ยมกัน
จดหมายที่ส่งไป ได้รับบ้างไหม ฉันเขียนทุกวัน
อยากจะรู้ว่าเธอเป็นไง สบายดีหรือเปล่า
แค่หลับตาลง ในยามจะนอนในแต่ละครั้ง
มีแสงไฟแยงตา ตลอดเวลา ตลอดทั้งคืน
ยามจะกินไม่เคยอิ่ม ต้องแบ่งกันปัน ทั้งฉันและเพื่อน
กอดตัวเองคอยย้ำเตือน ชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร
สิบเดือนเหมือนสิบปี เวลาในนี้ช่างยาวนาน
ต้องถูกใครๆ เขามองผ่าน จากสันดานที่เคยจำ
ความผิดที่เคยทำ ที่เคยถลำลึกลงไป
เมื่อรู้อีกทีก็สายไป ต้องทนชดใช้ในเรือนจำ
สิบเดือนเหมือนสิบปี เวลาในนี้ช่างยาวนาน
ต้องถูกใครๆ เขามองผ่าน จากสันดานที่เคยจำ
ความผิดที่เคยทำ ที่เคยถลำลึกลงไป
เมื่อรู้อีกทีก็สายไป ต้องทนชดใช้ในเรือนจำ
อีกหลายปี ฉันคงได้ออกไป
ฝากออกมาจากรั้ว ข้างใน
คิดถึงทุกๆ วัน คนที่อยู่ไกลแสนไกล
จิตใจยังคงเป็นห่วงอยู่เสมอ
คงเป็นเพราะความจน ทำให้ฉันต้องดิ้นรน
กระเสือกกระสน อยากได้ และอยากจะมี
บทเรียนในวันนี้ ช่างดูโหดร้ายสิ้นดี
อีกหลายปี ฉันคงได้ออกไป
แค่หลับตาลง ในยามจะนอนในแต่ละครั้ง
มีแสงไฟแยงตา ตลอดเวลา ตลอดทั้งคืน
ยามจะกินไม่เคยอิ่ม ต้องแบ่งกันปัน ทั้งฉันและเพื่อน
กอดตัวเองคอยย้ำเตือน ชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร
สิบเดือนเหมือนสิบปี เวลาในนี้ช่างยาวนาน
ต้องถูกใครๆ เขามองผ่าน จากสันดานที่เคยจำ
ความผิดที่เคยทำ ที่เคยถลำลึกลงไป
เมื่อรู้อีกทีก็สายไป ต้องทนชดใช้ในเรือนจำ
ยังคงจำได้ไหม หรือเธอคงลืม ลืมคำสัญญา
ไม่มีเวลา แวะมาหา มาเยี่ยมกัน
จดหมายที่ส่งไป ได้รับบ้างไหม ฉันเขียนทุกวัน
อยากจะรู้ว่าเธอเป็นไง สบายดีหรือเปล่า
แค่หลับตาลง ในยามจะนอนในแต่ละครั้ง
มีแสงไฟแยงตา ตลอดเวลา ตลอดทั้งคืน
ยามจะกินไม่เคยอิ่ม ต้องแบ่งกันปัน ทั้งฉันและเพื่อน
กอดตัวเองคอยย้ำเตือน ชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร
สิบเดือนเหมือนสิบปี เวลาในนี้ช่างยาวนาน
ต้องถูกใครๆ เขามองผ่าน จากสันดานที่เคยจำ
ความผิดที่เคยทำ ที่เคยถลำลึกลงไป
เมื่อรู้อีกทีก็สายไป ต้องทนชดใช้ในเรือนจำ
สิบเดือนเหมือนสิบปี เวลาในนี้ช่างยาวนาน
ต้องถูกใครๆ เขามองผ่าน จากสันดานที่เคยจำ
ความผิดที่เคยทำ ที่เคยถลำลึกลงไป
เมื่อรู้อีกทีก็สายไป ต้องทนชดใช้ในเรือนจำ
อีกหลายปี ฉันคงได้ออกไป