"
เหนื่อยจังวะตู
เรียนจบแล้ว งานก็ตกแล้ว และยังมองไม่เห็นแนว ทางจะมีงานทำ เศรษฐกิจอย่างนี้ โรงงานพากันปิดหนี อยากมีงานดี ๆ คงไม่ต้องหวัง ต้องหวัง ต้องหวัง หวังแค่มีงานทำ เกิดเป็นลูกตาสีตาสา เรียนจบมาไม่ได้มีงานทำ อาชีพการงานที่แม่กูหวัง มันคงจ้องจบแค่นั้น นามสกุลกูไม่ได้ดัง ไม่ได้มีพ่อเป็นนายพัน แม่จ๋า เขาเอา แค่พวกกัน แต่กูจะสู้ทั้งที่อยู่บนดิน ลูกกูเกิดมาต้องไม่เก็บดินกิน ให้รู้กูคือเศษดิน เศษหิน ที่จะไม่ยอมจำนน จะดิ้นรน ให้พ้น ชะตากรรม โดนพร่ำบอกกรอกหู ว่าให้เรียนสูง ๆ เพื่อจะได้เชิดชูเป็นเจ้าคนนายคน มันเลยเป็นการปลูกฝัง มันเลยต้องแบ่งชนชั้น มันเลยไม่ช่วยเหลือกัน มันเลยแข่งขัน แข่นขัน แข่งขัน เหลือแค่ชิงดีกัน เกิดเป็นลูกตาสีตาสา เรียนจบมาไม่ได้มีงานทำ อาชีพการงานที่แม่กูหวัง มันคงจ้องจบแค่นั้น นามสกุลกูไม่ได้ดัง ไม่ได้มีพ่อเป็นนายพัน แม่จ๋า เขาเอา แค่พวกกัน แต่กูจะสู้ทั้งที่อยู่บนดิน ลูกกูเกิดมาต้องไม่เก็บดินกิน ให้รู้กูคือเศษดิน เศษหิน ที่จะไม่ยอมจำนน จะดิ้นรน ให้พ้น ชะตากรรม เหนื่อแทบตาย ยังไงต้องอดทนเพื่อคนข้างหลัง เหนื่อยกับคำคน กับสังคมเสื่อมโทรมที่มันเหลื่อมล้ำ เหนื่อยจังวะกู เหนื่อยจังวะกู ออกไป ออกไป ออกไป ออกไป ออกไป ออกไป ออกไป ออกไป ออกไป ออกไป เกิดเป็นลูกตาสีตาสา เรียนจบมาไม่ได้มีงานทำ อาชีพการงานที่แม่กูหวัง มันคงจ้องจบแค่นั้น นามสกุลกูไม่ได้ดัง ไม่ได้มีพ่อเป็นนายพัน แม่จ๋า เขาเอา แค่พวกกัน แต่กูจะสู้ทั้งที่อยู่บนดิน ลูกกูเกิดมาต้องไม่เก็บดินกิน ให้รู้กูคือเศษดิน เศษหิน ที่จะไม่ยอมจำนน จะดิ้นรน ให้พ้น ชะตากรรม