"
ฮักเบิดอายุ
ให้ไปเทียบกับเขา คงสู้หยังบ่ได้ ย้อนว่าในหัวใจ ของอ้ายบ่คือเก่า สิทุ่มเทฮักให้ปานใด๋ คงบ่อาจดึงใจให้อ้ายกลับคืน ต้องกลายเป็นคนอื่น เมื่ออ้ายลืมคำหลังที่เอ่ยเว่า ว่าหม่อมพี่ชายสิบ่ผันเปลี่ยน สิอยู่ในเกวียนใจของน้อง ว่าสิฮักเป็นคนสุดท้ายแล้วจั่งใด๋คือเปลี่ยนใจ ย้อนฮักมันหมดอายุหรือว่าจั่งใด๋ อ้ายจึงถิ่มน้องไป ไปมีผู้ใหม่ ฮักสิเป็นสิตาย กะบ่ได้ใจ เหยียบฮักเอาไว้กะบ่อยู่ คนหนึ่งอยากสิรัก อีกคนบ่อยากสิอยู่ ให้จนเบิดหัวใจ แต่อ้ายกะแนมบ่ฮู้ อยากฮ้องไห้ดังๆ แต่บ่มีสิทธิ์หยัง กะพอสิฮู้ สิให้แข่งเฮ็ดหยัง จั่งใด๋กะเป็นคนแพ้ เป็นแค่คนอ่อนแอในสายตาอ้าย กะแค่นั้น ฮักที่เคยหวานซึ้ง มันถูกอ้ายดึงลงจากฝันมา ให้น้องลบลืมสัญญา สองเฮาที่เคยฮักกัน ว่าหม่อมพี่ชายสิบ่ผันเปลี่ยน สิอยู่ในเกวียนใจของน้อง ว่าสิฮักเป็นคนสุดท้ายแล้วจั่งใด๋คือเปลี่ยนใจ ย้อนฮักมันหมดอายุหรือว่าจั่งใด๋ อ้ายจึงถิ่มน้องไป ไปมีผู้ใหม่ ฮักสิเป็นสิตาย กะบ่ได้ใจ เหยียบฮักเอาไว้กะบ่อยู่ คนหนึ่งอยากสิรัก อีกคนบ่อยากสิอยู่ ให้จนเบิดหัวใจ แต่อ้ายกะแนมบ่ฮู้ อยากฮ้องไห้ดังๆ แต่บ่มีสิทธิ์หยัง กะพอสิฮู้ อยากฮ้องไห้ดังๆ แต่บ่มีสิทธิ์หยัง กะเข้าใจอยู่