กลิ่นความเจ็บ
ไม่มีเสียงโทรปลุกตอนเช้า มีเพียงแค่นาฬิกาปลุก ไม่มีเธอมาคอยแชทถาม ว่าจะตื่นหรือยัง ทุกๆการกระทำทุกอย่างเปลี่ยนผัน และกระทันหันไปหมด ทำให้ลืมทุกตอนลืมทุกอย่าง ที่เรานั้นอยู่ด้วยกัน เค้าหรือเปล่าที่ทำให้เธอ ล่องลอยเคว้งคว้างหายไปจากฉัน คนนี้ * ได้กลิ่นความเจ็บช้ำจากคนที่เคยรักกัน มันทรมานแค่ไหน ไปรักคนไม่มีหัวใจก็เจ็บเป็นธรรมดา ไม่รู้ว่าฟ้าแกล้งกันลงทัณฑ์ให้คนสองคน มาพบและไม่ได้รักกัน ยืนยันว่าฝันไม่เป็นจริง เจ็บคนเดียวเหมือนเคย จะฟังเพลงอะไร จะมองไปที่ไหน ไม่ว่าจะทำอะไร ก็เห็นเป็นภาพเธอ แต่ว่าในตอนนี้ ฉันไม่มีเธอแล้ว ฉันคงจะทรมาน แต่ก็ดีกว่ารักที่หลอกกัน ( * , * ) วันที่เธอบอก กับคำที่ลวงหลอก ความรักที่ฉันให้เธอ ไม่มีความหมาย เรื่องของสองเรา ฉันเก็บมันเอาไว้ ให้เป็นแค่กลิ่นของความเจ็บช้ำ ( * , * )