คอร์ด เนื้อเพลง ลืมไป SINGTO X COPTER SBFIVE Chordza
เรื่องราวตั้งมากมายที่ต้องเจอในชีวิต
ทำให้คนอย่างฉันนั้นไม่ทันจะได้คิด
ว่าแท้จริงมันคืออะไรที่สำคัญสำหรับจิตใจ
มีผู้คนมากมายที่ต้องเจอในชีวิต
ใส่ใจให้กับเขาแต่ก็ลืมอีกนิด
ว่าฉันหันหลังให้กับใครที่ใกล้ชิด
และเขานั้นสำคัญขนาดไหน
มีเงินทองมากมาย ซื้อความรัก ความสุขไม่ได้
แต่ว่าฉันนั้นก็ไม่รู้สึกตัว
ว่ามันดีแค่ไหนที่มีเธอ
ลืมไปว่าทุกวัน อาจไม่ได้เจอเธอเหมือนเดิม
ลืมไปว่าฉันควรจะกอดเธอไว้
ลืมไปว่าชีวิตเปราะบางขนาดไหน
ลืมไปว่าทุกวัน อาจไม่ได้เจอเธอเหมือนเดิม
ลืมไปว่าชีวิตมันดีแค่ไหน
ที่ได้พบความรักดีๆ ของเธอ
ฉันเห็นผู้คนมากมาย ตามหาความหมายของชีวิต
ว่าต่างคนต่างก็ตีความหมายมักจะมีหลากหลายทางความคิด
แต่ฉันยังจมอยู่กับกองทุกข์และไม่เห็นจะสุขเลยสักกะนิด
แม้จะเดินทางไปไขว่ไปคว้าได้รางวัลมาทั่วสารทิศ
แล้วกลับบ้านหอบกายที่อิดอ่อน
เมื่อเปิดประตูเข้าไปแล้วไม่เจอเธออยู่เหมือนวันก่อน
เก้าอี้ ผ้าห่ม ที่นอน รวมถึงปลอกหมอนที่ได้เคยซื้อไว้
จะมีประโยชน์อะไรหากไม่มีเธอได้อยู่ได้กินได้ร่วมได้ใช้
เพราะเราต่างใช้เวลาตามหาอะไรตั้งมากมาย
เพราะสุขอาจจะอยู่ใกล้ชิดอยู่กับหมู่มิตรหรือว่าอยู่รอบๆ กาย
ทรัพย์สินที่มากอนันต์แต่ซื้อเธอนั้นกลับมาไม่ได้
เวลามันจึงสำคัญ พรุ่งนี้อีกกี่วันฉันก็ตอบไม่ได้
มีเงินทองมากมาย ซื้อความรัก ความสุขไม่ได้
แต่ว่าฉันนั้นก็ไม่รู้สึกตัว
ว่ามันดีแค่ไหนที่มีเธอ
ลืมไปว่าทุกวัน อาจไม่ได้เจอเธอเหมือนเดิม
ลืมไปว่าฉันควรจะกอดเธอไว้
ลืมไปว่าชีวิตเปราะบางขนาดไหน
ลืมไปว่าทุกวัน อาจไม่ได้เจอเธอเหมือนเดิม
ลืมไปว่าชีวิตมันดีแค่ไหน
ที่ได้พบความรักดีๆ ของเธอ
และตอนนี้จะทำเช่นไรก็ไม่อาจทำให้เธอ
กลับมายืนอยู่ตรงนี้
อยากขอแลกเสี้ยวเวลา กับทุกสิ่งที่ฉันมี
แค่ได้กอดเธอให้นานอีกครั้ง
ลืมไปว่าทุกวัน อาจไม่ได้เจอเธอเหมือนเดิม
ลืมไปว่าฉันควรจะกอดเธอไว้
ลืมไปว่าชีวิตเปราะบางขนาดไหน
ลืมไปว่าทุกวัน อาจไม่ได้เจอเธอเหมือนเดิม
ลืมไปว่าชีวิตมันดีแค่ไหน
ที่ได้พบความรักดีๆ ของเธอ
ทำให้คนอย่างฉันนั้นไม่ทันจะได้คิด
ว่าแท้จริงมันคืออะไรที่สำคัญสำหรับจิตใจ
มีผู้คนมากมายที่ต้องเจอในชีวิต
ใส่ใจให้กับเขาแต่ก็ลืมอีกนิด
ว่าฉันหันหลังให้กับใครที่ใกล้ชิด
และเขานั้นสำคัญขนาดไหน
มีเงินทองมากมาย ซื้อความรัก ความสุขไม่ได้
แต่ว่าฉันนั้นก็ไม่รู้สึกตัว
ว่ามันดีแค่ไหนที่มีเธอ
ลืมไปว่าทุกวัน อาจไม่ได้เจอเธอเหมือนเดิม
ลืมไปว่าฉันควรจะกอดเธอไว้
ลืมไปว่าชีวิตเปราะบางขนาดไหน
ลืมไปว่าทุกวัน อาจไม่ได้เจอเธอเหมือนเดิม
ลืมไปว่าชีวิตมันดีแค่ไหน
ที่ได้พบความรักดีๆ ของเธอ
ฉันเห็นผู้คนมากมาย ตามหาความหมายของชีวิต
ว่าต่างคนต่างก็ตีความหมายมักจะมีหลากหลายทางความคิด
แต่ฉันยังจมอยู่กับกองทุกข์และไม่เห็นจะสุขเลยสักกะนิด
แม้จะเดินทางไปไขว่ไปคว้าได้รางวัลมาทั่วสารทิศ
แล้วกลับบ้านหอบกายที่อิดอ่อน
เมื่อเปิดประตูเข้าไปแล้วไม่เจอเธออยู่เหมือนวันก่อน
เก้าอี้ ผ้าห่ม ที่นอน รวมถึงปลอกหมอนที่ได้เคยซื้อไว้
จะมีประโยชน์อะไรหากไม่มีเธอได้อยู่ได้กินได้ร่วมได้ใช้
เพราะเราต่างใช้เวลาตามหาอะไรตั้งมากมาย
เพราะสุขอาจจะอยู่ใกล้ชิดอยู่กับหมู่มิตรหรือว่าอยู่รอบๆ กาย
ทรัพย์สินที่มากอนันต์แต่ซื้อเธอนั้นกลับมาไม่ได้
เวลามันจึงสำคัญ พรุ่งนี้อีกกี่วันฉันก็ตอบไม่ได้
มีเงินทองมากมาย ซื้อความรัก ความสุขไม่ได้
แต่ว่าฉันนั้นก็ไม่รู้สึกตัว
ว่ามันดีแค่ไหนที่มีเธอ
ลืมไปว่าทุกวัน อาจไม่ได้เจอเธอเหมือนเดิม
ลืมไปว่าฉันควรจะกอดเธอไว้
ลืมไปว่าชีวิตเปราะบางขนาดไหน
ลืมไปว่าทุกวัน อาจไม่ได้เจอเธอเหมือนเดิม
ลืมไปว่าชีวิตมันดีแค่ไหน
ที่ได้พบความรักดีๆ ของเธอ
และตอนนี้จะทำเช่นไรก็ไม่อาจทำให้เธอ
กลับมายืนอยู่ตรงนี้
อยากขอแลกเสี้ยวเวลา กับทุกสิ่งที่ฉันมี
แค่ได้กอดเธอให้นานอีกครั้ง
ลืมไปว่าทุกวัน อาจไม่ได้เจอเธอเหมือนเดิม
ลืมไปว่าฉันควรจะกอดเธอไว้
ลืมไปว่าชีวิตเปราะบางขนาดไหน
ลืมไปว่าทุกวัน อาจไม่ได้เจอเธอเหมือนเดิม
ลืมไปว่าชีวิตมันดีแค่ไหน
ที่ได้พบความรักดีๆ ของเธอ