เสก
(ช) นั่นใครกันวะ นั่นใครกันนะ เอ๊ะหรือว่าฉันแค่ฝันไป หรือว่าเป็นนกกันนะ เพราะเขามีปีกข้างหลังสีขาว เขามีอาวุธในมือและมันก็คือลูกศรที่ยาวๆ อย่าเข้ามานะ ฉันจะแจ้งความก็กลัวว่าเขาเป็นผู้ร้าย (ญ) หยุด เจ้าบังอาจมากมนุษย์ ไม่เชื่อหรอเจ้ามนุษย์ ข้ามาให้พรที่เจ้าอยากขอที่สุด (ช) งั้นถ้าท่านมีเมตตา ข้าพนมสองมือกราบ ท่านเทวดา (ช) เสกให้ข้าลืมเขา ไม่คิดถึงเขาที่เคยข้างเคียง เสกให้ข้าทีแค่เพี้ยงแค่เพี้ยงให้หายไปจากหัวใจ เสกอีกครั้ง ให้ข้าได้พบนางฟ้าที่เขาไม่บิน ถ้าท่านมีจริง แถมให้หน่อยให้เจอคนที่ใช่ (ญ) เพี้ยง ข้าอยู่เป็นเพื่อนให้เจ้าลืมเขา แต่เรื่องจะพบกับใครใหม่ อยู่ที่บุบเพ และวาสนา ข้าช่วยไม่ได้จริงๆ (ช) ทำไมล่ะท่านก็มีธนู แค่แพลงลูกศรไปเบาๆ ข้าก็แค่เหงา แค่เหงา เท่านั้นท่านอยู่บนฟ้าไม่เข้าใจ (ญ) หยุด เจ้าบังอาจมากมนุษย์ ไม่เชื่อหรอเจ้ามนุษย์ ข้ามาให้พรที่เจ้าอยากขอที่สุด (ช) งั้นถ้าท่านมีเมตตา ข้าพนมสองมือกราบ ท่านเทวดา ** (ญ) เสกให้เจ้าลืมเขา ไม่คิดถึงเขาที่เคยข้างเคียง เสกให้เจ้าทีแค่เพี้ยงแค่เพี้ยงให้หายไปจากหัวใจ เสกอีกครั้ง ให้เจ้าได้พบนางฟ้าที่เขาไม่บิน ถ้าข้ามีจริง อยากให้เจ้าได้เจอคนที่ใช่ (ช) ฉันเพียงอยากจะลืม อยากจะลืมต้องทำยังไง ขอพรเทวดาฉันภาวนาอยู่เรื่อยไป หลับจะหลับให้ลืม แต่ตื่นทั้งคืน จะนอนก็นอนไม่ได้ หรือว่าต้องมีใครเข้ามาแทนข้างในหัวใจ ก็แผลหัวใจมันเปิด คงต้องปิดด้วยรักใคร ขอแค่ใคร มาปลอบ ได้ไหม ถ้าท่านน่ะเป็นนางฟ้าก็ช่วยฉันหน่อยสิ ( * , * )