"
ใจพังพัง
เธอซมซานกลับมา..พร้อมกระเป๋าลูกโตหนึ่งใบ ลูกที่เธอเคยใช้ เก็บทุกอย่างแล้วเดินจากลา ฉันอ้อนวอนเหนี่ยวรั้ง เมื่อครั้งนั้นยังจำติดตา เพื่อจะต่อเวลา แค่นาทียังทำไม่ได้เลย แต่พอมาวันนี้ วันที่ฉันได้พอทำใจ กับรักที่หลอมละลาย กลั่นเป็นไอ เปลี่ยนเป็นน้ำตา เธอกลับมาอีกครั้ง แบกเรื่องรักพัง ๆ กลับมา เพื่อจะขอเวลา..ให้รักเราเริ่มใหม่อีกครั้ง.. * ใจพังพังที่เธอทำมัน อยู่ระหว่างเยียวยาให้หาย นาฬิกาหมุนไม่เท่าไร แล้ววันนี้เธอก็กลับมา เหมือนมาย้ำซ้ำรอยน้ำตา ที่วันนี้กำลังเหือดหาย แค่เวลาให้พอทำใจ ยังให้กันไม่ได้เลย แค่เวลาให้ลืมเธอไป ยังให้กันไม่ได้เลย..