"
ห้วงอวกาศ
ฉันเป็นแค่จุดเล็กๆ ในจักรวาลโตๆ เดินทางช้าๆ ล้านแสนพันกิโล จนได้เจอ ได้โผกอดเธอ เสี้ยวนาทีสบตาเหมือนว่าหยุดเวลา หยุดธารา หยุดดารา เคลื่อนไหวแค่ฉันกับเธอ รู้ฉันรู้ ไม่ใช่ไม่รู้ ปลาต้องอยู่ในน้ำ ไม่อาจว่ายได้บนฟ้า แม้ฝืนก็ตาม พยายามแต่ห้ามใจไม่ได้ จับมือฉันไว้ก่อน อย่าปล่อยมือฉันไป ไม่ว่าคืนนี้จะเกิดอะไร ขอแค่มีฉัน มีเธอและดวงจันทร์ ที่อยู่เป็นพยาน กับดาวอีกนับร้อยพัน หิ่งห้อยมาเรียงร้อย เกล็ดฝนคอยประสาน จักรวาลยิ่งใหญ่ โปรดห่มใจเราไว้ก่อน หากเธอเป็นปลา และฉันอยู่บนฟ้า อย่ากลัวที่จะทิ้งน้ำแล้วมาบนฟ้า ฉันจะคว้าเธอแม้เหลือแค่มือเปล่า ฉันเป็นดั่งลม ให้เธอได้หายใจ ปกป้องเธอเอาไว้ ใจน้อยๆ แต่ฉันรักกว่าใคร รู้ฉันรู้ ไม่ใช่ไม่รู้ ปลาต้องอยู่ในน้ำ ไม่อาจว่ายได้บนฟ้า แม้ฝืนก็ตาม พยายามแต่ห้ามใจไม่ได้ จับมือฉันไว้ก่อน อย่าปล่อยมือฉันไป ไม่ว่าคืนนี้จะเกิดอะไร ขอแค่มีฉัน มีเธอและดวงจันทร์ ที่อยู่เป็นพยาน กับดาวอีกนับร้อยพัน หิ่งห้อยมาเรียงร้อย เกล็ดฝนคอยประสาน จักรวาลยิ่งใหญ่ โปรดห่มใจเราไว้ก่อน จับมือฉันไว้ก่อน อย่าปล่อยมือฉันไป ไม่ว่าคืนนี้จะเกิดอะไร ขอแค่มีฉัน มีเธอและดวงจันทร์ ที่อยู่เป็นพยาน กับดาวอีกนับร้อยพัน หิ่งห้อยมาเรียงร้อย เกล็ดฝนคอยประสาน จักรวาลยิ่งใหญ่ จับมือฉันไว้ก่อน อย่าปล่อยมือฉันไป ไม่ว่าคืนนี้จะเกิดอะไร ขอแค่มีฉัน มีเธอและดวงจันทร์ ที่อยู่เป็นพยาน กับดาวอีกนับร้อยพัน หิ่งห้อยมาเรียงร้อย เกล็ดฝนคอยประสาน จักรวาลยิ่งใหญ่ โปรดห่มใจเราไว้ก่อน