เหงาแหละ
แต่ละวันมันไม่นานเท่าไร ตกกลางคืนไม่เท่าไรก็เช้า วันเวลาที่หมุนไป ต้องทำอะไรตั้งมากมาย อยู่เฉยๆ เสียเวลาเปล่า อยู่คนเดียวก็ไม่เห็นเป็นไร ไม่เข้าใจเลยที่ใครบ่นเหงา แต่ละวันที่หมุนไป ต้องเจอกับใครตั้งมากมาย ก็คิดมากไปหรือเปล่า รู้ตัวเองอีกทีเราก็มาอยู่ที่ริมทะเล กับกีต้าร์ตัวโปรดและนั่งร้องเพลง คิดถึงเขาเหลือเกินในบรรยากาศที่วังเวง ไม่คิดว่าจะได้เจอกับตัวเอง ที่เรียกว่าเหงามันเป็นยังไง ก็เพิ่งเข้าใจแหละตอนนี้ เจ็บกว่าไม่มี คือการเคยได้มี จริงอย่างที่ได้ยินมานาน คำว่าเหงาน่ากลัวเท่าไร ก็เพิ่งเข้าใจแหละตอนนี้ คืนที่เนิ่นนาน อยากผ่านไปสักที เพราะความเหงาช่างทรมาน I really miss you ช่วงเวลาอย่างนี้เคยชอบมัน ชอบกลางคืนที่เงียบงันอย่างนี้ แต่ในวันที่เขาไปไกล มันเงียบเหงาไป กลับมาอยู่ข้างๆ กันได้ไหม รู้ตัวเองอีกทีเราก็มาอยู่ที่ริมทะเล กับกีต้าร์ตัวโปรดและนั่งร้องเพลง คิดถึงเขาเหลือเกินในบรรยากาศที่วังเวง ไม่คิดว่าจะได้เจอกับตัวเอง ที่เรียกว่าเหงามันเป็นยังไง ก็เพิ่งเข้าใจแหละตอนนี้ เจ็บกว่าไม่มี คือการเคยได้มี จริงอย่างที่ได้ยินมานาน คำว่าเหงาน่ากลัวเท่าไร ก็เพิ่งเข้าใจแหละตอนนี้ คืนที่เนิ่นนาน อยากผ่านไปสักที เพราะความเหงาช่างทรมาน คำว่าเหงาน่ากลัวเท่าไร ก็เพิ่งเข้าใจแหละตอนนี้ คืนที่เนิ่นนาน อยากผ่านไปสักที เพราะความเหงาช่างทรมาน I really miss you I really miss you