คอร์ด เนื้อเพลง Storm [พายุฝน] Chom Chumkasian Chordza
ทุกคนเอาหนังสือที่ถืออยู่นั้นขึ้นมา เปิดให้มันปรากฏเข้าไปในบทสนทนา
นั่นคือพายุฝนและคลื่นลมที่พัดพา เป็นธรรมดาของชีวิตที่ขีดเขียนโดยโชคชะตา
สร้างกำลังใจให้ตัวเองอีกครั้งนึง และไม่ต้องเสียเวลาซักนาทีไปนั่งรำพึง
บทเรียนจากการกระทำที่ชี้นำมึง บอกว่าอุปสรรคต้องเข้ามาในซักวันนึง
พร้อมเจ็บ พร้อมจบ และพร้อมจ่าย หัวกูเอาไว้คิดแต่ผิดที่หัวมึงเอาไว้ก่าย
ไม่มีใครเถียงหรอกว่าโลกมันน่าเบื่อหน่าย แต่ชีวิตต้องเดินต่อเพราะว่าวันนี้มึงยังไม่ตาย
กูคงไม่เปรียบเทียบชีวิตกูเองกับใคร อะไรที่ผิดพลาดไม่อาจจะย้อนคืนกลับไป
ชีวิตจะบัดซบ มึงเองต้องรู้ดีมันแก่ใจ ว่ามึงเป็นคนทำมันเอง แล้วจะไปโทษในสิ่งใด
ฝนฟ้าไม่เป็นใจก็ต้องไปต่อ ล่องในนาวา เมื่อถึงเวลาก็ต้องไปถ่อ
เดินทางในทะเลไม่ใช่ในบ่อ มึงท้อไปทำไมต้องก้าวไปสิ ไม่ใช่ใจฝ่อ
*เมฆฝนวนมาอีกครั้ง คงเป็นธรรมดาของโลกละมั้ง
อยากจะขอให้มีวันที่ท้องฟ้าสว่าง ให้ลุกขึ้นมาลืมตาได้บ้าง
ปัญหาวนมาอีกครั้ง ได้แต่ถามตัวเองว่าพร้อมรึยัง
เพราะไม่ว่ากี่ครั้ง...ที่พายุซัดเข้ามา นั้นก็แปลว่าเดี๋ยวท้องฟ้าก็สดใส
ข้าวปลาอาหารที่ผ่านลงไปในลำคอ สิ่งที่ร่างกายนั้นต้องการวันนี้ยังเพียงพอ
แต่โลกมันสอนเรา ให้เอาแต่มองข้างในจอ เร่งฝีเท้ากันต่อไปสิ ไม่มีใครรอ
ไม่มีใครบอกว่าทุกวันมันต้องดี บางคนก็เจ็บหนักกับคำว่าของมันต้องมี
ซื้อมาวางในห้อง ไม่แตะต้องมาสองปี บางทีก็ช่างแม่งบ้าง กับชีวิตไม่เห็นจะต้องซี(เรียส)
ให้มันผิดให้มันพลาด มึงอย่าไปคิด แค่มึงอนุญาติ ให้มันได้คลาดไปซักนิด
แดกยาขม ที่มันฝาดไปซักลิตร นี่แหละมั้ง ที่แม่งประหลาด คือรสชาติของชีวิต
ไม่มีอะไรที่เลวร้ายให้มึงกลัว เชคในประวัติศาสตร์ ถ้ามึงฉลาดเพื่อความชัวร์
ท้องฟ้าไม่สดใสบางทีก็มืดมัว ชีวิตต้องยืนหยัด อย่าตัดช่องน้อยแต่พอตัว
เปลือกนอกมันไม่สำคัญซักเท่าไหร่ เอาเวลาที่เหลือของมึงไปค้นในจิตใจ
เพราะว่าอีกไม่นาน พายุฝน มันก็จะผ่านไป สิ่งที่เคยเชื่อ จะอันตรธานเมื่อมึงผ่านวัย
นั่นคือพายุฝนและคลื่นลมที่พัดพา เป็นธรรมดาของชีวิตที่ขีดเขียนโดยโชคชะตา
สร้างกำลังใจให้ตัวเองอีกครั้งนึง และไม่ต้องเสียเวลาซักนาทีไปนั่งรำพึง
บทเรียนจากการกระทำที่ชี้นำมึง บอกว่าอุปสรรคต้องเข้ามาในซักวันนึง
พร้อมเจ็บ พร้อมจบ และพร้อมจ่าย หัวกูเอาไว้คิดแต่ผิดที่หัวมึงเอาไว้ก่าย
ไม่มีใครเถียงหรอกว่าโลกมันน่าเบื่อหน่าย แต่ชีวิตต้องเดินต่อเพราะว่าวันนี้มึงยังไม่ตาย
กูคงไม่เปรียบเทียบชีวิตกูเองกับใคร อะไรที่ผิดพลาดไม่อาจจะย้อนคืนกลับไป
ชีวิตจะบัดซบ มึงเองต้องรู้ดีมันแก่ใจ ว่ามึงเป็นคนทำมันเอง แล้วจะไปโทษในสิ่งใด
ฝนฟ้าไม่เป็นใจก็ต้องไปต่อ ล่องในนาวา เมื่อถึงเวลาก็ต้องไปถ่อ
เดินทางในทะเลไม่ใช่ในบ่อ มึงท้อไปทำไมต้องก้าวไปสิ ไม่ใช่ใจฝ่อ
*เมฆฝนวนมาอีกครั้ง คงเป็นธรรมดาของโลกละมั้ง
อยากจะขอให้มีวันที่ท้องฟ้าสว่าง ให้ลุกขึ้นมาลืมตาได้บ้าง
ปัญหาวนมาอีกครั้ง ได้แต่ถามตัวเองว่าพร้อมรึยัง
เพราะไม่ว่ากี่ครั้ง...ที่พายุซัดเข้ามา นั้นก็แปลว่าเดี๋ยวท้องฟ้าก็สดใส
ข้าวปลาอาหารที่ผ่านลงไปในลำคอ สิ่งที่ร่างกายนั้นต้องการวันนี้ยังเพียงพอ
แต่โลกมันสอนเรา ให้เอาแต่มองข้างในจอ เร่งฝีเท้ากันต่อไปสิ ไม่มีใครรอ
ไม่มีใครบอกว่าทุกวันมันต้องดี บางคนก็เจ็บหนักกับคำว่าของมันต้องมี
ซื้อมาวางในห้อง ไม่แตะต้องมาสองปี บางทีก็ช่างแม่งบ้าง กับชีวิตไม่เห็นจะต้องซี(เรียส)
ให้มันผิดให้มันพลาด มึงอย่าไปคิด แค่มึงอนุญาติ ให้มันได้คลาดไปซักนิด
แดกยาขม ที่มันฝาดไปซักลิตร นี่แหละมั้ง ที่แม่งประหลาด คือรสชาติของชีวิต
ไม่มีอะไรที่เลวร้ายให้มึงกลัว เชคในประวัติศาสตร์ ถ้ามึงฉลาดเพื่อความชัวร์
ท้องฟ้าไม่สดใสบางทีก็มืดมัว ชีวิตต้องยืนหยัด อย่าตัดช่องน้อยแต่พอตัว
เปลือกนอกมันไม่สำคัญซักเท่าไหร่ เอาเวลาที่เหลือของมึงไปค้นในจิตใจ
เพราะว่าอีกไม่นาน พายุฝน มันก็จะผ่านไป สิ่งที่เคยเชื่อ จะอันตรธานเมื่อมึงผ่านวัย