ที่ที่ เธอยืนก็รับก็รู้ว่าห่างไกล ช่างไกลจนเกินจะได้พบพา
แต่ความจริงใจที่เธอนั้นเคยมีให้กัน สิ่งนั้นยังเจออยู่รอบ ๆ กาย
แม้ ไม่อาจจะได้พบเจอเธอ แต่ฉันก็รู้ได้หัวใจ
ว่าเธอไม่เคยทอดทิ้งฉันไปไกล ห่วงใยกันเสมอมา
หลับตาก็รู้ รู้เธออยู่ข้างฉัน เหมือนสายลม
ลมที่คอยโบกโบยแต่ไม่เห็นไม่เจอ
โอบอุ้มด้วยอุ่นไอ อิ่มเอมเหมือนใกล้เธอ
ฉันสัมผัสเธอได้เสมอ จากสาย ลม
ถ้าในวันนึงที่ตัวของฉันต้องเหนื่อใจ
หมดแรงเกินใจของฉันต้านทาน
แค่เพียงรับรู้ว่าเธอนนั้นยังห่วงหากัน
แค่นั้นใจมันก็เข้มแข็งพอ
แม้ ไม่อาจจะได้พบเจอเธอ แต่ฉันก็รู้ได้หัวใจ
ว่าเธอไม่เคยทอดทิ้งฉันไปไกล ห่วงใยกันเสมอมา
หลับตาก็รู้ รู้เธออยู่ข้างฉัน เหมือนสายลม
ลมที่คอยโบกโบยแต่ไม่เห็นไม่เจอ
โอบอุ้มด้วยอุ่นไอ อิ่มเอมเหมือนใกล้เธอ
ฉันสัมผัสเธอได้เสมอ จากสายลม
ก็อยากให้เสียง ของความรู้สึก
ข้างในใจฉันส่งถึงหัวใจของเธอ
ว่าเธอนั้นจะอยู่เป็นนิรันดร์เสมอไม่ว่านานแค่ไหน
หลับตาก็รู้ รู้เธออยู่ข้างฉัน เหมือนสายลม
ลมที่คอยโบกโบยแต่ไม่เห็นไม่เจอ
โอบอุ้มด้วยอุ่นไอ อิ่มเอมเหมือนใกล้เธอ
ฉันสัมผัสเธอได้เสมอ จากสาย ลม
หลับตาก็รู้ รู้เธออยู่ข้างฉัน เหมือนสายลม
ลมที่คอยโบกโบยแต่ไม่เห็นไม่เจอ
โอบอุ้มด้วยอุ่นไอ อิ่มเอมเหมือนใกล้เธอ
ฉันสัมผัสเธอได้เสมอ จากสาย ลม
