เช้านี้เร่งเร้า เอาแปดโมงเช้าครับ
เมื่อคืนไปเล่นคอนเสิร์ต แล้วตอนนี้เพิ่งกลับ
ความจริงไม่อยากกลับ ยังอยากอยู่ต่อครับ
แต่ที่ต้องกลับ เพราะอยู่ไม่ได้จริง จริง
เมื่อคืนเล่นคอนเสิร์ต อยู่ที่ผับ ผับ หนึ่ง
จังหวัดกำแพงเพชร ผมโชว์เสร็จตีหนึ่งครึ่ง
ด้วยความเหนื่อยล้า แล้วกลิ่นตัวเหม็นหึ่ง
รีบบึ่งรถกลับ จะมาอาบน้ำที่โรงแรม
โรงแรมแห่งนี้ ค่อนข้างเก่าแก่
อยู่ไม่ห่างกับวัดร้าง ระงมด้วยเสียงตุ๊กแก
น่าจะเก่ากว่าสิบปี ขาดคนดูแล
แต่ที่แน่ แน่ของทุกอย่างเก่าเหลือเกิน
เดินอยู่ในโรงแรม ด้วยความหดหู่
เงียบสงัดและวังเว งทำให้ขนลุกซู่
เหลือบไปเห็นรูปภาพเก่า ที่หน้าลิฟท์แขวนอยู่
อู้ฮู้ ภาพโบราณมากเลย
ผมรีบกดลิฟท์ แล้วลิฟท์ก็เปิดทันที
ผมรีบเข้าลิฟท์ แล้วกดชั้นเจ็ดอย่างด่วนจี๋
อากาศในลิฟท์ แสนอับชื้นเต็มที่
ถึงชั้นเจ็ดพอดี ก็รีบเข้าห้องทันใด
ผมถอดเสื้อผ้า แล้วอาบน้ำอย่างไว
สระผมแล้วเอาสบู่มาถูตัวขัดขี้ไคล
อาบน้ำเสร็จก็เช็ดตัว ด้วยความสบายใจ
พรุ่งนี้เที่ยงเมื่อไหร่ จะเช็คเอ้าท์กลับกรุงเทพ
พอเสร็จภารกิจ ผมรีบปิดไฟนอน
แอร์ในห้องเย็นฉ่ำ มันช่วยดับความร้อน
พอหลับได้ไม่นาน ดันมาฝันเรื่องหลอน
ได้ยินเสียงหมาหอน ในความฝันเรา
ฝันก็คือฝัน นั่นเป็นแค่ความฝัน
ผมสะดุ้งตื่นทันที เพราะเกิดเหตุอัศจรรย์
ก็ฝักบัวในห้องน้ำ มันดันไหลดังลั่น
ใครกันนะ ผมนอนคนเดียวนี่หว่า
ผมลุกทันที ตรงไปที่ห้องน้ำ
เวลาตอนนั้น ซักประมาณตีสาม
พอไปถึงห้องน้ำ หัวใจผมเต้นตูมตาม
ก็พื้นห้องน้ำ มันแห้งสนิทผมตกใจ
อะไรกันว่ะ หรือว่าผมหูฝาด
รู้สึกไม่ดี แล้วใจมันแป้วฉี่จะราด
ผมรีบข่มตานอน มีอาการขี้ขลาด
เอาผ้าห่มมาคลุมโปง เมื่อไหร่จะเช้าซักที
ชั่วอึดใจเดียว ผมได้กลิ่นเหม็นเน่า
เหม็นกลิ่นซากสัตว์ เหม็นเน่าซากเก่า
ใจตกไปอยู่ตาตุ่ม เริ่มเปลี่ยวเริ่มเหงา
เปิดไฟค้นหาซากเน่า ก็ไม่เจอต้นตอ
สอดส่ายสายตา ไปที่ประตูและหน้าต่าง
ก็เห็นหญิงสาวชุดขาว ผมยาวลาง ลาง
ผมอยู่ชั้นเจ็ด แต่เธอมาลอยผ่านหน้าต่าง
แล้วภาพเธอก็เลือนลาง จางหายไปกับตา
ผมลุกทันที ด้วยความเร็วสุดเหวี่ยง
ด้วยความตกใจ เกือบหัวทิ่มตกเตียง
พอถึงหน้าต่าง มองออกไปไม่มีระเบียง
เพียงแค่นั้นแหละ ประสาทกินทันที
ไม่ไหวแล้วครับ ผมเปิดไฟนอน
ให้มันสว่างไว้ เพราะความมืดทำให้หลอน
ไม่รู้จะทำยังไง เลยท่องคาถาชินบัญชร
สวดมนต์ขอพร ให้พระคุ้มครอง
พระสงฆ์องค์เจ้า ช่วยผมด้วยครับ
ผมสวดไม่ทันไร อยู่ดีดีไฟก็ดับ
หลับไม่ลงแล้วครับ ผมอยากจะบ้าตาย
เธอคนนั้นทำให้เรา หัวใจแทบวาย
ผมได้ยินเสียงครวญคราง เสียงผู้หญิงร่ำไห้
สาวใหญ่คนนั้นนั่ง อยู่ปลายเตียงผมเอง
ผมท่องนะโมตะสะเฮ้อ ภะคะวะโต
เธอนั่งจ้องผม เบ้าตาลึกโบ๋
ผมขยับตัวไม่ได้ คล้ายกับโดนล่ามโซ่
พุทโธ ธรรมโม เมื่อไหร่จะเช้าซักที
สิ่งที่เราเห็นนั้นมันคืออะไรกัน
เสียงที่ได้ยินมันน่ากลัวจนตัวสั่น
กลิ่นที่ได้รับมันเป็นกลิ่นอะไรนั่น
เรื่องจริงหรือความฝันภาพยังจำติดตา
สิ่งที่เราเห็นนั้นมันคืออะไรกัน
เสียงที่ได้ยินมันน่ากลัวจนตัวสั่น
กลิ่นที่ได้รับมันเป็นกลิ่นอะไรนั่น
เรื่องจริงหรือความฝัน
| 
