"
คนที่บ่ถูกฮัก
เวียนวนอยู่กับคำว่าฮัก บ่ฮู้สิไปจังใด๋ มันหาทางออกบ่ได้ โอ๊ยเจ็บ เก็บความฮู้สึกไว้ในอก น้ำตาตกแต่เช้าฮอดค่ำ อยากสิถอนหัวใจแฮงจำ ฮักเขาข้างเดียว เมื่อพื้นที่หม่องนี่ บ่แม่นของเฮา ยังอยากเอาหัวใจไปแซ่ แค่เริ่มกับแพ้ คิดฮักเขากะผิดแล้วล่ะ ถึงใจของเฮาแต่เขามีเจ้าของ อยากจับจองก็ต้องเสียน้ำตา ต้องฮู้ไว้ว่า กฎของการแอบฮักเป็นจังใด๋ เป็นคนที่บ่ถูกฮัก ถึงว่าสิฮักเขาจนเบิดใจ น้ำตากะซอยบ่ได้ ฮักให้ตายก็เป็นได้ส่ำนี้ เป็นได้แค่คนแอบฮัก ถึงว่าสิฮักเขาคักแหน่อีหลี บอกเจ้าของอย่าเฮ็ดเกินหน้าที่ เป็นได้ส่ำนี้ล่ะคนนอกสายตา เวียนวนอยู่กับคำว่าฮัก บ่ฮู้สิไปจังใด๋ อยากเซากะเซาบ่ได้ ฮักเขาหลาย หัวใจเอ๋ย เมื่อพื้นที่หม่องนี่ บ่แม่นของเฮา ยังอยากเอาหัวใจไปแซ่ แค่เริ่มกับแพ้ คิดฮักเขากะผิดแล้วล่ะ ถึงใจของเฮาแต่เขามีเจ้าของ อยากจับจองก็ต้องเสียน้ำตา ต้องฮู้ไว้ว่า กฎของการแอบฮักเป็นจังใด๋ เป็นคนที่บ่ถูกฮัก ถึงว่าสิฮักเขาจนเบิดใจ น้ำตากะซอยบ่ได้ ฮักให้ตายก็เป็นได้ส่ำนี้ เป็นได้แค่คนแอบฮัก ถึงว่าสิฮักเขาคักแหน่อีหลี บอกเจ้าของอย่าเฮ็ดเกินหน้าที่ เป็นได้ส่ำนี้ล่ะคนนอกสายตา เป็นคนที่บ่ถูกฮัก ถึงว่าสิฮักเขาจนเบิดใจ น้ำตากะซอยบ่ได้ ฮักให้ตายก็เป็นได้ส่ำนี้ เป็นได้แค่คนแอบฮัก ถึงว่าสิฮักเขาคักแหน่อีหลี บอกเจ้าของอย่าเฮ็ดเกินหน้าที่ เป็นได้ส่ำนี้ล่ะคนนอกสายตา บอกเจ้าของอย่าเฮ็ดเกินหน้าที่ อยู่พอส่ำนี้ ล่ะคนนอกหัวใจ