คอร์ด เนื้อเพลง ทางตัน ปอน นิพนธ์ X โต๋ เหน่อ Chordza
บ้านนี้เมืองนี้มีคนจับจอง
เขาเป็นเจ้าของกันหมดแล้ว
กูเป็นใครที่ไม่รู้ ไปอยู่ที่ไหนมา
ไม่รู้ไม่สน ไอ้คนจนๆ พวกมึงมันตัวปัญหา
เรียกร้องแต่ความเป็นธรรม
ไม่มีปัญญาลุกขึ้นมาฝ่าฟัน
โอ๊ย จะทำมาหากินยังไงกันครับนาย
โอ๊ย พวกมึงสบายกันสิถึงมองไม่เคยเห็น
เช้า กูต้องทำงานแทบตายเพื่อได้แค่มื้อเย็น
โถ สิ่งที่กูเป็นสายตามึงมองแค่สำออย
เป็นได้แค่เพียงปลาน้อยในบึงใหญ่
คอย สักวันจะโดนขยำไปตอนไหน
มีปากก็ไม่มีแม้สิทธิ์พูดความจริงออกไป
ทำไมกูก็ไม่รู้
ไม่เคยมองเห็นความสำคัญของคนอย่างเรา
วันๆ ก็เอาแต่นิ่งอุดรูหู
พวกคนใหญ่คนโตไปอยู่ไหน ทำไมไม่เคยอยู่
ในวันที่คนตัวเล็กๆ ถึงทางตัน จะหันไปพึ่งใคร
ชีวิตน้อยๆ ของคนบนพื้น
เขาคงไม่คืนความสุขมา
ถ้าคิดทำตัวมีปัญหา ก็เด้งกันทั้งบาง
พูดล้านทำร้อยใครคิดจะขัด
ต้องโดนปล่อยวัดทิ้งตัดหาง
ได้ยินบ้างไหมเสียงครวญและคราง
ของคนข้างล่างที่บอบช้ำ
โอ๊ย จะทำมาหากินยังไงกันครับนาย
โอ๊ย พวกมึงสบายกันสิถึงมองไม่เคยเห็น
เช้า กูต้องทำงานแทบตายเพื่อได้แค่มื้อเย็น
โถ สิ่งที่กูเป็นสายตามึงมองแค่สำออย
เป็นได้แค่เพียงปลาน้อยในบึงใหญ่
คอย สักวันจะโดนขยำไปตอนไหน
มีปากก็ไม่มีแม้สิทธิ์พูดความจริงออกไป
ทำไมกูก็ไม่รู้
ไม่เคยมองเห็นความสำคัญของคนอย่างเรา
วันๆ ก็เอาแต่นิ่งอุดรูหู
พวกคนใหญ่คนโตไปอยู่ไหน ทำไมไม่เคยอยู่
ในวันที่คนตัวเล็กๆ ถึงทางตัน จะหันไปพึ่งใคร
เป็นได้แค่เพียงปลาน้อยในบึงใหญ่
คอย สักวันจะโดนขยำไปตอนไหน
มีปากก็ไม่มีแม้สิทธิ์พูดความจริงออกไป
ทำไมกูก็ไม่รู้
ไม่เคยมองเห็นความสำคัญของคนอย่างเรา
วันๆ ก็เอาแต่นิ่งอุดรูหู
พวกคนใหญ่คนโตไปอยู่ไหน ทำไมไม่เคยอยู่
ในวันที่คนตัวเล็กๆ ถึงทางตัน
เป็นได้แค่เพียงปลาน้อยในบึงใหญ่
คอย สักวันจะโดนขยำไปตอนไหน
มีปากก็ไม่มีแม้สิทธิ์พูดความจริงออกไป
ทำไมกูก็ไม่รู้
ไม่เคยมองเห็นความสำคัญของคนอย่างเรา
วันๆ ก็เอาแต่นิ่งอุดรูหู
พวกคนใหญ่คนโตไปอยู่ไหน ทำไมไม่เคยอยู่
ในวันที่คนตัวเล็กๆ ถึงทางตัน จะหันไปพึ่งใคร
เขาเป็นเจ้าของกันหมดแล้ว
กูเป็นใครที่ไม่รู้ ไปอยู่ที่ไหนมา
ไม่รู้ไม่สน ไอ้คนจนๆ พวกมึงมันตัวปัญหา
เรียกร้องแต่ความเป็นธรรม
ไม่มีปัญญาลุกขึ้นมาฝ่าฟัน
โอ๊ย จะทำมาหากินยังไงกันครับนาย
โอ๊ย พวกมึงสบายกันสิถึงมองไม่เคยเห็น
เช้า กูต้องทำงานแทบตายเพื่อได้แค่มื้อเย็น
โถ สิ่งที่กูเป็นสายตามึงมองแค่สำออย
เป็นได้แค่เพียงปลาน้อยในบึงใหญ่
คอย สักวันจะโดนขยำไปตอนไหน
มีปากก็ไม่มีแม้สิทธิ์พูดความจริงออกไป
ทำไมกูก็ไม่รู้
ไม่เคยมองเห็นความสำคัญของคนอย่างเรา
วันๆ ก็เอาแต่นิ่งอุดรูหู
พวกคนใหญ่คนโตไปอยู่ไหน ทำไมไม่เคยอยู่
ในวันที่คนตัวเล็กๆ ถึงทางตัน จะหันไปพึ่งใคร
ชีวิตน้อยๆ ของคนบนพื้น
เขาคงไม่คืนความสุขมา
ถ้าคิดทำตัวมีปัญหา ก็เด้งกันทั้งบาง
พูดล้านทำร้อยใครคิดจะขัด
ต้องโดนปล่อยวัดทิ้งตัดหาง
ได้ยินบ้างไหมเสียงครวญและคราง
ของคนข้างล่างที่บอบช้ำ
โอ๊ย จะทำมาหากินยังไงกันครับนาย
โอ๊ย พวกมึงสบายกันสิถึงมองไม่เคยเห็น
เช้า กูต้องทำงานแทบตายเพื่อได้แค่มื้อเย็น
โถ สิ่งที่กูเป็นสายตามึงมองแค่สำออย
เป็นได้แค่เพียงปลาน้อยในบึงใหญ่
คอย สักวันจะโดนขยำไปตอนไหน
มีปากก็ไม่มีแม้สิทธิ์พูดความจริงออกไป
ทำไมกูก็ไม่รู้
ไม่เคยมองเห็นความสำคัญของคนอย่างเรา
วันๆ ก็เอาแต่นิ่งอุดรูหู
พวกคนใหญ่คนโตไปอยู่ไหน ทำไมไม่เคยอยู่
ในวันที่คนตัวเล็กๆ ถึงทางตัน จะหันไปพึ่งใคร
เป็นได้แค่เพียงปลาน้อยในบึงใหญ่
คอย สักวันจะโดนขยำไปตอนไหน
มีปากก็ไม่มีแม้สิทธิ์พูดความจริงออกไป
ทำไมกูก็ไม่รู้
ไม่เคยมองเห็นความสำคัญของคนอย่างเรา
วันๆ ก็เอาแต่นิ่งอุดรูหู
พวกคนใหญ่คนโตไปอยู่ไหน ทำไมไม่เคยอยู่
ในวันที่คนตัวเล็กๆ ถึงทางตัน
เป็นได้แค่เพียงปลาน้อยในบึงใหญ่
คอย สักวันจะโดนขยำไปตอนไหน
มีปากก็ไม่มีแม้สิทธิ์พูดความจริงออกไป
ทำไมกูก็ไม่รู้
ไม่เคยมองเห็นความสำคัญของคนอย่างเรา
วันๆ ก็เอาแต่นิ่งอุดรูหู
พวกคนใหญ่คนโตไปอยู่ไหน ทำไมไม่เคยอยู่
ในวันที่คนตัวเล็กๆ ถึงทางตัน จะหันไปพึ่งใคร