"
เพลงที่ 18 [ ยี่สิบยีบเอ็ด ]
เปิดศักราชด้วยความลำบาก ต้องเอาหน้ากากมาผูกหน้า อากาศหายใจก็ยังไม่ฟรี ตั้งแต่มี pm 2.5 เห็นข่าวสลดที่ไม่เคยจะหยุด คนบริสุทธิ์ต้องถูกฆ่า นี่หรือที่เรียกเมืองว่าพุทธ ในเมื่อความสุขถูกฉุดคร่า ใช้ชีวิตเหมือนถูกล่า ศัตรูที่มองไม่เห็นที่เรียกว่าไวรัส จากอู่ฮั่น มาเมืองไทย ไม่เข้าใจทำไมมันไวนัก จากมีเงิน จากมีงาน เค้าก็บอกให้ลาอออกไปพัก จากมีกิน จากมีใช้ ตอนนี้เงินในบัญชีไปไหนวะ ไม่ไหวละ ชีวิตมันตำตราก มันอดอยาก มันลำบาก ต้องพลัดพราก ต้องจำจาก เหมือนกรรมจากปางก่อน ว่าจะท้อ ว่าจะแท้ แต่เดี๋ยวดิยังก่อน ถึงปีนี้ มันจะแย่ เดี๋ยวก็เป็นแค่ปีก่อน * ขอบคุณตัวเองที่อดทน เกือบแย่แต่ยังไม่ตาย รางวัลของคนที่อดทน อาจกำลังเดินทางมาก็ได้ เราอาจต้องเจอเรื่องร้ายซักยี่สิบที เพื่อเจอเรื่องดีซักยี่สิบเอ็ดหน จะความทุกข์ หรือความสุข ก็แค่เรื่องธรรมดา เรื่องเลวร้ายก็แค่ชั่วคราว ผ่านมาก็เพื่อจะผ่านพ้น ทนหน่อยนะ เพราะความสุข อีกไม่นานก็มา บางโอกาสมันอาจมาพร้อมความวิกฤต บางคนตกงานกลายเป็นเจ้าของธุรกิจ บางคนได้ทบได้ทวนจนได้เข้าใจชีวิต ความสุขแบบเดิมมันหายไป หาความสุขใหม่แบบ new normal ดิ twenty twenty ช่วงเวลา unlucky เดี๋ยวมันก็ผ่านไป ช่วงเวลา unhappy ชีวิตมันคงต้องเจอโชคร้ายกันบ้างนานๆที เรื่องร้ายเข้ามาให้หมด แต่ขอให้มันจบที่ปีนี้ ( * )
EmoticonEmoticon