"
ลูกแพ้แล้วแม่จ๋า
หลายเทื่อที่แม่เตือนแล้วบ่ฟัง หลายครั้งที่ลูกยังโมโหใส่แม่ ลูกซั่วมื้อนี้ได้เห็นความเจ็บคักแท้ ทุกคำที่แม่บอกเตือนมาเยือนลูกแล้ว เขามีใครอีกคนที่เขาเสี่ยงไว้ เขามีโลกสองใบบ่ให้ลูกเห็น มันคือทรงสิเป็นคือคำแม่ว่า ลูกทรงมีน้ำตาแม่จ๋าลูกเจ็บ อีลูกทรพีหนีไปนำผู้ชาย เป็นบ้านำเขาหลาย สุดท้ายได้กินน้ำตา ลูกทำร้ายแม่ให้เสียใจเรื่อยมา บ่เซื่อคำแม่เซื่อผู้ซายใจหมา สุดท้ายซมซานกลับมา แม่จ๋าลูกเจ็บ เขามีใครอีกคนที่เขาเสี่ยงไว้ เขามีโลกสองใบบ่ให้ลูกเห็น มันคือทรงสิเป็นคือคำแม่ว่า ลูกทรงมีน้ำตาแม่จ๋าลูกเจ็บ อีลูกทรพีหนีไปนำผู้ชาย เป็นบ้านำเขาหลาย สุดท้ายได้กินน้ำตา ลูกทำร้ายแม่ให้เสียใจเรื่อยมา บ่เซื่อคำแม่เซื่อผู้ซายใจหมา สุดท้ายซมซานกลับมา อีลูกทรพีหนีไปนำผู้ชาย เป็นบ้านำเขาหลาย สุดท้ายได้กินน้ำตา ลูกทำร้ายแม่ให้เสียใจเรื่อยมา บ่เซื่อคำแม่เซื่อผู้ซายใจหมา สุดท้ายซมซานกลับมา แม่จ๋าลูกเจ็บ บ่เซื่อคำแม่เซื่อผู้ซายใจหมา สุดท้ายซมซานกลับมา ลูกแพ้แล้วแม่จ๋า