"
รีเจนสู้
กลางวันผมเป็นผู้บริหาร แต่พอเลิกงานผมเป็นขี้เมาคนหนึ่ง อยู่ห้องทำงาน หัวใจก็ยังคิดถึง แก้วเดียวที่คอยฉุดดึง ให้ใจมีสมาธิ เปิดบริษัทต้องมีลูกน้อง บางคนคะนองเห็นเราเป็นเพียงลูกหมา เงินเดือนจ่ายไป ถ้อยคำที่ได้รับมา เล่นเอาไม่กล้าสบตา ตกลงใครเป็นลูกจ้าง อยู่ห้องประชุม หัวใจร้อนรุมถึงแอลกอฮอล์ วันนี้ละหนอ เลิกงานแวบเดียว เดี๋ยวเจอกับกู สั่งรีเจนซี่ หัวใจพี่รีเจนสู้ ขวดเดียวก็ทำให้รู้ ว่าเราสู้งานเพียงไหน กลางคืนผมเป็นผู้บริเหิน กลับบ้านยังเดิน ทั้งๆ ที่มารถตู้ ประชุมแต่เช้า แค่คิดก็ยังอดสู สิ่งเดียวที่ใจต้องรู้ หัวใจห้ามรีเจนเศร้า CEO ก็คนเหมือนกันใช่ไหม CEO ตอนเมายืนไม่ค่อยไหว CEO โซดามาเติมได้ไหม เจ๊บอกปิดแล้วฉันเลยต้องโอ๊ย อยู่ห้องประชุม หัวใจร้อนรุมถึงแอลกอฮอล์ วันนี้ละหนอ เลิกงานแวบเดียว เดี๋ยวเจอกับกู สั่งรีเจนซี่ หัวใจพี่รีเจนสู้ ขวดเดียวก็ทำให้รู้ ว่าเราสู้งานเพียงไหน กลางคืนผมเป็นผู้บริเหิน กลับบ้านยังเดิน ทั้งทั้งที่มารถตู้ ประชุมแต่เช้า แค่คิดก็ยังอดสู สิ่งเดียวที่ใจต้องรู้ หัวใจห้ามรีเจนเศร้า ประชุมแต่เช้า แค่คิดก็ยังอดสู สิ่งเดียวที่ใจต้องรู้ หัวใจห้ามรีเจนเศร้า